SSCB Zamanlarının En Acımasız Yasaları: İLK-5

2024 Yazar: Bailey Albertson | [email protected]. Son düzenleme: 2023-12-17 13:06

SSCB zamanlarının en acımasız yasaları

Rusya'da ve dünyanın diğer ülkelerinde, gülünç görünen birçok tuhaf yasa var. Sovyet döneminde, yetkililer özellikle karmaşıktı. SSCB'nin en acımasız yasaları, acımasızlığı ile şaşırtıyor. Milyonlarca insan eylemlerinin bir sonucu olarak acı çekti.

Ticareti yasaklayan kanun

İlk zalim yasalardan biri. Zaten Kasım 1918'de kabul edildi. Kararname, ticaret ve emtia-para ilişkilerini yasakladı. Amaç, tüm malların dağıtımını yetkililerin elinde tutmaktı. Pazar ilişkilerinin yerini doğal mübadele aldı. Bu nedenle, tahıl yetiştiren köylüler, karşılığında gerekli ev eşyalarını alabilmek için şehre ekmekle gelmek zorundaydı.

İdeolojik arka plan, Bolşeviklerin, yıkım ve yoksulluğun arka planına karşı, devasa orduyu (neredeyse 5 buçuk milyon asker) besleyecek hiçbir şeyleri olmadığı, dolayısıyla partinin tahıl tedarikini tekelleştirmesidir.

Yasadışı ticaret yapan insanlar sürekli yakalandı. Hapsedildiler, yetkililer periyodik olarak gösterişli infazlar düzenlediler. Kararname, milyonlarca cana mal olan korkunç bir kıtlığa yol açtı. Bolşevikler yardım için başka ülkelere başvurmak zorunda kaldı. Kanun 1921'de yürürlükten kaldırıldı.

Üç spikelets yasası

Ağustos 1932'de onaylandı. Kollektif çiftlik mülklerinin her türlü hırsızlığı, hatta yiyecek, ciddi şekilde cezalandırıldı. Eyalet tarlalarından hırsızlık vakalarının daha sık hale gelmesi ve ülkenin kıtlık tehdidiyle karşı karşıya kalmasıyla yasa çıkarıldı.

Ölüm cezası ölüm cezasıdır. Hırsızlık zorlandıysa (çocukları besleyecek hiçbir şey yoksa), ihlal eden kişi 10 yıl hapisle tehdit edildi. Yasa, cezanın izlendiği çalınan malların miktarını belirtmedi. Bu nedenle, kolektif bir çiftlik arazisinden koparılmış üç başakçık bile ciddi bir suçun kanıtı olarak kabul edildi.

1936'da mahkeme kararları revize edildi, hapishaneler 3 yılda kalabalıklaştığı için tutuklular serbest bırakıldı.

Küçük çocukların cezalandırılması

Kanun Nisan 1935'te onaylandı. Suçlarla ilgili sorumluluk yaşı 12 yıla indirildi (14 yerine). Hüküm giymiş gençler hapse atıldı. Ancak ancak 18 yaşından itibaren idam edilebilirler.

Yasa çıkarıldı çünkü kulakların kolektifleştirilmesi ve kitlesel mülksüzleştirilmesinden sonra çocuk evsizliği ve suç seviyesi arttı. Çetelerde birleşen gençler hırsızlık ve cinayet işledi. Yabancı ülkelerden, hatta dostane ülkelerden gelen eleştirilere rağmen, yasa 1959'a kadar sürdü.

Yurt dışına taşınmak hakkında

Haziran 1935'te onaylandı. Bir SSCB vatandaşı yabancı bir ülkeye kaçtıysa, bu anavatana ihanet olarak kabul edildi. Yakalanan ihlal edenler idam edildi.

Yasa, çoğunlukla yurtdışından kaçtıkları için ordu ve memurları etkiledi. Sıradan insanlar, sınır bölgesinde yaşayanlar dışında başka bir ülkeye kaçamadı. Proje kabul edildi çünkü 1920'lerin sonunda yurtdışından kaçanların sayısı daha sık hale geldi.

Planlanan suç hakkında kolluk kuvvetlerine bilgi vermeyen failin yakınları, mallarına tam el konulmasıyla 5 ila 10 yıl hapis cezasına çarptırıldı. Akrabalar gelecekteki bir ihlalden şüphelenmediyse, o zaman Sibirya'ya beş yıllık sürgünle tehdit edildi.

SSCB'nin çöküşünden sonra yasa iptal edildi. Ancak Kruşçev'in erimesi sırasında yetkililer cezayı revize etti. Kaçaklar artık idam edilmedi ve yakınları cezalandırılmadı.

İş hukukuna geç kalmak

Haziran 1940'ta, bir vatandaş işe 20 dakika geç kaldıysa, devamsızlık anlamına geliyordu. İyi nedenler düşünüldü: hastalık, yangın veya diğer mücbir sebepler. Patronun izni olmadan çıkıp başka bir yere taşınmak da yasaktı. Yasa, işçilerin toplu işten çıkarmalarını azaltmayı amaçlıyordu.

Çalışan ek ıslah çalışmasıyla cezalandırıldı ve maaşının dörtte biri de ondan alıkonuldu. Her iki önlem de altı ay süreyle yürürlükteydi. Cezanın infazı sırasında çalışan tekrar atladıysa veya geç kaldıysa, hapisle tehdit edildi.

On altı yıldan fazla bir süredir yaklaşık 3 milyon kişi cezalandırıldı. Kanun Nisan 1956'da yürürlükten kaldırıldı.

Sosyalist devlette, başka acımasız yasalar da vardı (ötenazi hakkına, mülksüzlere, düşük kaliteli ürünlerin üretilmesine ilişkin). Hepsi kademeli olarak iptal edildi.