Patatesleri Kışın Da Dahil Olmak üzere Evde Depolamak: Sıcaklık Ve Koşullar

2024 Yazar: Bailey Albertson | [email protected]. Son düzenleme: 2024-01-17 22:44

Patates mahsulü uzun süre nasıl muhafaza edilir

Yetiştiriciler, ekim ve olgunlaşma, verim, hastalık direnci ve tadı açısından farklılık gösteren dört yüzden fazla patates çeşidi yetiştirmiştir.

İçerik

• 1 Genel tavsiyeler

  1.1 Video: patates depolamaya ilişkin önemli nüanslar

• 2 En iyi depolama çeşitleri

  • 2.1 Picasso
  • 2.2 Zhuravinka
  • 2.3 Asteriks
  • 2.4 Kamyon
  • 2.5 Atlas
  • 2.6 Vesnyanka
  • 2.7 Romano
  • 2.8 Noel Baba
  • 2.9 Akbaba
  • 2.10 Nevsky
• 3 Patates depolamak için en uygun koşullar
• 4 Mahsul depolamaya nasıl hazırlanır

• Bodrumda 5 patates

  5.1 Video: mahzende patates nasıl saklanır

• 6 Evde saklama

  6.1 Video: Balkonda DIY mini mahzen

• Kışın Patateslere Saldıran 7 Hastalık

  • 7.1 Geç yanıklık
  • 7.2 Rhizoctonia (siyah kabuk)
  • 7.3 Kuru fusarium çürüğü
  • 7.4 Islak bakteriyel çürüklük
  • 7.5 Halka çürümesi
  • 7.6 Phoma çürümesi
  • 7.7 Sert siyah çürük

  • 7.8 Bulaşıcı olmayan hastalıklar

    7.8.1 Fotoğraf Galerisi: Bulaşıcı Olmayan Patates Hastalıkları

• 8 Dikim malzemesinin depolanma özellikleri

Genel öneriler

Uzun süreli depolama için, yetiştirme mevsimi 100-140 gün olan orta geç ve geç çeşitler olan patatesleri seçin. Uzun büyüme mevsimi, patatesleri hastalıklardan ve zararlılardan koruyan tanen içeren yumru köklerde kalın bir kabuk oluşumuna katkıda bulunur.

Patates ekerken aşağıdakiler dikkate alınır:

• Toprak kalitesi. Kumlu tınlı toprak patates yetiştirmek için uygundur. Turba toprağı tadı ve saklama süresini olumsuz etkiler ve besleyici çernozem, patojenik mantarlar, virüsler, bakteriler için uygun bir üreme alanıdır.
• Doğru gübreleme. Fazla miktarda nitrojen içeren preparatlardan, yumru kökler kalın bir kabuk oluşturmayacak ve hamur "sulu" olacaktır.
• Hasat zamanı. Patates hasadı için en uygun zaman, üst kısımların tamamen solduğu ve meyvelerin yoğun bir kabukla kaplandığı zaman olarak kabul edilir.

Video: patates depolamayla ilgili önemli nüanslar

Depolama için en iyi çeşitler

Modern ıslah, çok çeşitli geç olgunlaşan patates çeşitleri sunar.

Picasso

Kök bitkileri büyük, yuvarlak ovaldir. Ticari bir yumrunun kütlesi 90-130 g'dır.

Kabuk açık sarı renktedir ve etraflarında pembe gözler ve benekler bulunur. Kağıt hamuru hafif kremsi, düşük nişasta içeriğine sahip kremsi renklidir -% 10.5-12.5, bu geç çeşitler için tipik değildir.

Picasso patatesleri nişasta bakımından düşüktür ve yüksek verim verir.

Küçük ve deforme patatesler pratik olarak bulunmaz. Verimlilik - çalı başına 16–20 patates. 115-130 günde olgunlaşır. Rusya'nın Avrupa kısmında ekim için önerilir.

Çeşitlilik, hava koşullarından bağımsız olarak istikrarlı bir şekilde meyve verir. Ulaşımı iyi tolere eder. Depolama sırasında, yumrular filizlenmez, bu da yüksek tutma kalitesi sağlar -% 90. Picasso'nun yeterince besleyici toprağa veya uygun beslenmeye ihtiyacı vardır, aksi takdirde patateslerin tadı gözle görülür şekilde bozulacaktır.

Zhuravinka

Orta geç Belarus çeşididir. Kuzeybatı ve Urallar da dahil olmak üzere Rusya'nın Avrupa kısmında yetiştirildiğinde en iyi nitelikleri gösterir. Büyüme mevsimi 95-110 gündür.

Turna patatesleri Colorado patates böceğinin görünümüne dayanıklıdır

Oval patatesler. Bir yumrunun pazarlanabilir ağırlığı 100-130 gramdır Her "yuva" 20-25 yumruya sahiptir, düzenleme yığılmıştır. Cilt ahududu kırmızısı, dokunulduğunda pürüzsüz. Meyve eti soluk sarıdır. Patatesler% 92-96 oranında iyi muhafaza kalitesi gösterir. Mekanik hasarlı yumrular da mahzene yerleştirilir.

Depolama sırasında da dahil olmak üzere patatesleri tehdit eden tehlike, rizoktoni ve geç yanıklıktır. Zhuravinka, özellikle sahada başka çeşitler varsa, Colorado patates böceği için çekici değildir. Bu patates, topraktaki fazla nitrojene duyarlıdır ve sulanması gerekir. Su basması ve uzun süreli kuraklık, kalitenin korunmasını olumsuz yönde etkiler.

Asteriks

Bu Hollanda patates çeşidi, mükemmel tadı ve mükemmel saklama kalitesiyle amatör bahçıvanlar ve profesyonel çiftçiler tarafından ödüllendirilmiştir.

Patates Asterix, yüksek nişasta içeriğine sahip, kuraklığa dayanıklı, orta verimli bir çeşittir.

Uzamış yumrular. Cilt pürüzsüz, parlak kırmızıdır ve çok sayıda küçük göze sahiptir. Patatesin pazarlanabilir ağırlığı 80–120 gr olup eti soluk sarı renktedir, mekanik hasarla koyulaşmaz. Nişasta içeriği% 14,5-17,5 olup, Asteriks hemen hemen sulamaya ihtiyaç duymaz, sıcak ve kurak yaz aylarında iyi bir verime sahiptir. Alt tabakanın kalitesine iddiasız.

Lorch

Yerli yetiştirmenin gururu. Yaratıcısı, ünlü yetiştirici A. G. Lorkh için isimlendirildi.

Lorkh patates - elit, yüksek verimli ve nem seven bir çeşittir

Lorkh, orta-geç olgunlaşma çeşitleri grubuna aittir, büyüme mevsimi 85-105 gündür. Verim yüksektir. Bej-sarı tenli ve beyaz etli oval yumrular. Pazarlanabilir yumru ağırlığı 110-135 g.

Ortaya çıkan fidelerin düzenli sulamaya ihtiyacı vardır. Isı ve nem açığı yumru köklerin muhafaza kalitesini olumsuz etkiler. Ayrıca düzenli olarak potasyum ve fosfor içeren gübreler uygulamanız gerekecek - bu makro besinler bakımından fakir olan topraklarda yumrular genellikle deforme olur.

Atlant

Geç Belarus çeşididir, olgunlaşma süresi 115-125 gündür. Popülerliğini, fitoftora hariç, kültürün karakteristik tüm hastalıklarına karşı tadı ve dayanıklılığına borçludur. Colorado patates böceğinin verdiği hasara karşı dayanıklıdır. Rusya'da Orta ve Orta Kara Toprak bölgelerinde yetiştirilmektedir.

Atlant çeşidi, Colorado patates böceğinin hastalıklarına ve istilasına karşı dayanıklıdır.

Yumrular geniş ölçüde ovaldir. cilt pürüzlü ve kalındır, sarımsı krem renklidir ve az göze sahiptir. Kağıt hamuru hafiftir. Yumruğun pazarlanabilir ağırlığı 90–125 gr olup, her "yuvada" 7-11 patates vardır. Nişasta içeriği -% 17-22. Depolama sırasında iyi muhafaza kalitesi gösterir.

Atlant, alt tabakanın kalitesi konusunda tuhaf değildir, ancak çiçek açtıktan sonra uygun şekilde sulamaya ihtiyaç duyar. Suyla tıkanmış toprakta yumrular çürümeye başlar.

Vesnyanka

Büyük, yuvarlak yumruları ve küçük gözleri olan çeşitli Belarus patatesleri. Cilt açık bej, dokunulduğunda pürüzsüz. Meyve eti soluk sarıdır. Yumruğun pazarlanabilir ağırlığı 95-125 gr, olgunlaşma süresi 115-125 gündür. Vesnyanka çeşitli patates yokluğu a, viral hastalıklar, uyuz, geç yanıklık zayıf direnç.

Patates çeşidi Vesnyanka, viral hastalıklara karşı hassastır

Vesnyanka, alt tabakanın kalitesinde iddiasız, Rusya'nın birçok bölgesinde iyi meyve veriyor.

Bu patatesleri yetiştirirken gübre ile uzaklaşmayın. Topraktaki fazla azot, potasyum, fosfor ile yumru kökler deforme olur, kalite keskin bir şekilde düşer.

Romano

Erken olgunlaşan çeşitler grubuna ait Hollanda patatesleri. Rusya ve Uzak Doğu'nun Avrupa kısmı için imar. İyi tutma kalitesine sahiptir.

Büyüme mevsimi 80-90 gündür.

Romano, nispeten kısa bir büyüme mevsimi olan ve kaliteyi çok iyi muhafaza eden birkaç patates çeşidinden biridir.

Yumrular küçük, kısa oval şekilli, pürüzsüz pembemsi deri ile kaplıdır. Kök mahsulün pazarlanabilir ağırlığı 75–90 gr. Gözler az ve yüzeyseldir. Hamur,% 10.5-13 nişasta içeriği ile kremsi sarıdır. Her "yuva" 7-13 yumru içerir.

Çeşit, hemen hemen her toprakta meyve verir. Sadece uzun süreli kuraklık durumunda sulamaya ihtiyaç duyar. Dona dayanıklı.

Noel Baba

Yumrular düzenli, geniş oval şekilli, yoğun sarı kabukludur. Kök sebzenin pazarlanabilir ağırlığı 120-160 gr. Posası kremsi sarı veya hemen hemen beyazdır. Yumrulardaki nişasta içeriği sadece% 10-14,5'tir. Her bir "yuva" 15–20 patates içerir.

Sante patatesleri, büyük yumruları ve soğuk havaya duyarlılığı olan düşük nişastalı bir çeşittir.

85-95 günlük kısa büyüme mevsimine rağmen, Sante çeşidi çok iyi koruma kalitesi gösterir

Çeşitlilik oldukça termofiliktir, ancak ısıya ve kuraklığa karşı zayıf bir şekilde dayanıklıdır. Donma durumunda verim belirgin şekilde düşer. Santa patates çeşidi, geç yanıklık dışında en yaygın mahsul hastalıklarına karşı genetik olarak yerleşik bir korumaya sahiptir. Serin ve yağışlı yazlarda, kök bitkilerin rizoktoni ve "kara bacak" tarafından zarar görme riski artar ve yumruların muhafaza kalitesi düşer. Noel Baba, Rusya genelinde başarıyla yetiştirilmektedir.

Condor

Yaklaşık 90 günlük bir büyüme mevsimi ile orta geç bir Hollanda çeşididir. Yumrular, ahududu kırmızısı bir kabuğa ve parlak sarı hamuruna sahip, uzun bir oval şeklinde büyüktür. Kök mahsulün pazarlanabilir ağırlığı 100-180 gr, yumru köklerdeki nişasta içeriği% 9.5-14.5'tir. Condor çeşidinin "yuvası" kompakttır. Bir çalıdan 7-12 patates elde edilir.

Patates çeşidi Condor, kuraklık toleransı ve toprak ve hava koşullarına uyum sağlama yeteneği ile ayırt edilir.

Çeşitlilik iyi bir "plastisiteye" sahiptir, farklı iklim ve hava koşullarına, toprak türüne başarıyla uyum sağlar. Kuraklığa ve sıcağa son derece dayanıklıdır. Hasat edilen patateslerin çoğu pazarlanabilir bir görünüme sahiptir, küçük ve deforme olmuş - toplamın yalnızca% 5-8'i.

Nevsky

Geçen yüzyılın 70'li yıllarının ortalarında yetiştirilen Sovyet çeşidi. orta geç, yüksek verimli bir çeşittir. Büyüme mevsimi 80–95 gündür. Yumrular büyük, 110-135 g ağırlığında, deri ince, sarımsı bej, küçük soluk pembe gözlü. Meyve eti kremsidir. Alt tabakanın kalitesi iddiasız.

Patates Nevsky, yüksek verim gösteren orta geç termofilik bir çeşittir.

Patates çeşidi Nevsky, saklama koşulları konusunda seçicidir. Patates saklama odasındaki sıcaklık 4–6 ° C olmalıdır. Daha yüksek sıcaklıklarda yumrular hızla filizlenir. Çeşit, kuraklığa duyarlı değildir, ancak termofiliktir. Yumrular soğuk toprağa iyi tepki vermez, bu nedenle donma tehlikesi geçtiğinde ekilmeleri gerekir.

Patates depolamak için en uygun koşullar

Patatesler için en iyi saklama alanı bir kiler veya bodrumdur. Patates depolama, sıfırın üzerinde sabit bir düşük sıcaklık (2–4 ° C) ve% 75–85 düzeyinde nem sağlamalıdır. İyi havalandırma veya haftalık havalandırma zorunludur. Ancak tüm şartlar yerine getirilirse hasadı kışa kadar muhafaza etmek mümkün olacaktır.

Yüksek sıcaklıklarda, nem buharlaşma süreci daha aktiftir, yumru kökler daha fazla nişasta tüketir. Sonuç olarak, cilt hızlı bir şekilde kırışıklarla kaplanır, posa sarkar. Ayrıca bu patatesler erken filizlenmeye başlar.

Filizlenmiş yumru köklerin filizlerinde zehirli madde solanin birikir. Bu nedenle uzun filizli patates yemeniz tavsiye edilmez. İnsan tüketimi için uygun olmayanlar da ışığa maruz kalmış yeşil yumrulardır.

Çok uzun filizlenmiş patates yemeniz tavsiye edilmez.

0 ° C'de reaksiyon, yumru köklerde bulunan nişastayı şekere dönüştürmeye başlar. Bu nedenle, patateslerin tadı keskin bir şekilde bozulur, doğal olmayan şekerli-tatlı bir ağızda kalır. Daha düşük sıcaklıklarda yumrular donar. Bu tür patatesler çok çabuk çürür, eti gevşer ve sulu, neredeyse tatsız hale gelir. Dikim amaçlı yumrular nadir zayıf filizler verir.

Odanın nemli olmaması çok önemlidir. Bu gibi durumlarda çürük çok çabuk gelişir. Bunu önlemek için patatesli kaplarda havalandırma delikleri açılarak paletlere ve diğer desteklere yerleştirilmelidir. Duvarlarda yoğuşma oluştuğu için kaplar en az 15–20 cm geriye itilir.

Mahzendeki nem, patateslerin raf ömrünü önemli ölçüde azaltır

Kutuları ve kutuları, yumruları olası sıcaklık değişikliklerinden koruyacak ve havadan fazla nemi emecek ısı yalıtım malzemesi (örneğin talaş veya talaş) ile doldurmanız tavsiye edilir. Isı yalıtım tabakası yaklaşık olarak 1–1,5 ayda bir yenilenmelidir.

Havalandırma varsa, dışarıdan gelen havanın depoda tutulan sıcaklıkla yaklaşık olarak aynı olmasını sağlamak gerekir. İzin verilen maksimum sapma, herhangi bir yönde 2–3 ° C'dir.

Mahsulleri depolamaya nasıl hazırlanır

Patates depolamaya hazırlık, beklenen hasattan 1–1,5 hafta önce üst kısımların biçilmesiyle başlar. Bu, depolama sırasında geç yanıklık ve diğer mantar hastalıkları riskini azaltan etkili bir önlemdir. Sadece 10–12 cm uzunluğunda saplar bırakın, tamamen solduğunda hasat etmeye başlarlar. Üst kısımları biçtikten sonra, yumrular en fazla 18-20 gün yerde kalabilir.

Geç patatesler üst kısımları tamamen kuruyana kadar hasat edilir.

Hasat için çok sıcak olmayan kuru bir gün seçin. Hasat işlemi sırasında mekanik hasar en aza indirilir. Toplanan patatesler sıralanır. Deforme olmuş ve hasar görmüş patatesleri, gelecek sezon için uzun süreli depolama ve ekim malzemesi için tasarlanmış patatesleri ayrı ayrı yerleştirin. Hasat edilen mahsul direk güneş ışığından uzak açık havada 5-6 saat kurutulur.

Patates hasadı sürecinde mekanik hasarı en aza indirmek için dirgen kullanılması tavsiye edilir.

Daha sonra depolanması amaçlanan patatesler, iyi havalandırılan ve 16–18 ° C sabit sıcaklığa sahip kuru, karanlık bir odanın zeminine 1-2 katman halinde serilir, birkaç kat gazete veya yumuşak bir bez yayılır. Derideki mikro çatlaklar ve diğer lezyonların 1.5-2 hafta içinde iyileşme süresi vardır. Olgunlaşmamış patatesler daha uzun (16–20 gün) ve daha düşük bir sıcaklık (12–15 ° C) sürecektir. Şu anda hastalıklar ortaya çıkıyor. En ufak bir şüpheli belirtiye sahip yumrular hemen atılır.

Yumruların kurutulması, hem uzun süreli depolama için serilen patatesler hem de gelecek yıl için malzeme dikmek için zorunlu bir prosedürdür.

Bodrumdaki patatesler

Bodrumda döşemeden hemen önce, yumrulara talimatlara göre hazırlanmış bir Fitosporin veya Baktofit çözeltisi püskürtülür. Bunun için ince bir sprey kullanılması tavsiye edilir. Yumruların tüm yüzeyine eşit şekilde işlem yapın. Daha sonra patatesler periyodik olarak çevrilerek 3-5 saat iyice kurutulmalıdır.

Kiler incelenir, sıçanların, farelerin ve diğer kemirgenlerin erişimini engellemek için önlemler alınır. Zemin, raflar ve diğer yatay yüzeyler sönmüş kireç çözeltisiyle (10 l su için 2 kg) silinir. Dezenfeksiyon için iç mekanda küçük bir kükürt kontrol cihazı parçası yakılır.

Yumrular tahta kutulara veya karton kutulara yerleştirilir. Patatesleri toplu olarak depolarken, yüksekliği 1,5 m'yi geçmemelidir. Kabın dibine bir nem emici malzeme tabakası (talaş, saman, talaş, karton, kağıt artıkları) serilir.

Bir kiler veya bodrum, patatesleri saklamak için en iyi seçenektir, orada uygun bir mikro iklim oluşturmak en kolayıdır.

Sabahın erken saatlerinde saklanmak üzere patateslerin yerleştirilmesi tavsiye edilir, böylece sıcaklık farkı çok güçlü olmaz. Ilık sonbaharda, odayı soğutmak için buzlu veya soğuk su içeren kaplar kullanılabilir. Dondurucudan çıkarılan plastik şişeler mahzene hasattan yaklaşık iki gün önce yerleştirilir. Şişeler düzenli olarak değiştirilir.

Patates diğer sebze ve meyvelere yakın olmaya tahammül etmez. Bunun tek istisnası, fazla nemi iyi emen pancardır. Aynı amaçla, mahzene sönmemiş kireç topakları olan kaplar yerleştirilir.

Her tür patojenik mantara karşı ek koruma, pelin, karlı, üvez, eğreltiotu, mürver gibi fitokitler yayan bitkiler tarafından sağlanacaktır. Patates katmanları yapraklarla kaplıdır. Nane, çok erken filizlenmeyi önler. Aynı amaçla ilkbaharda her kutuya 2-3 adet olgun elma yerleştirilir.

Rowan yaprakları, fitocidleri atmosfere yayarak patojenik mantarları etkili bir şekilde yok eder.

Patatesler en az ayda bir incelenir. Çürük etkilenir ve onlarla temas eden tüm yumrular hemen çıkarılır. Aynı kutuda bulunan patateslerin geri kalanı, odun külü ile elenmiş, ezilmiş tebeşir, koloidal kükürt ile toz haline getirilir.

Video: mahzende patates nasıl saklanır

Ev depolama

Patatesler, camlı bir balkon veya sundurmada bir apartman dairesinde yaklaşık 4 ay saklanabilir. Birbirine yerleştirilmiş iki kutudan oluşan bir tür mini kiler, raf ömrünü uzatmaya yardımcı olacaktır. Bu kutuların duvarları arasındaki boşluklar herhangi bir ısı yalıtım malzemesi ile doldurulur.

Yumrular, depolanmadan önce iki torbaya yerleştirilir. Kutunun üstü, birkaç kat halinde katlanmış bir battaniye ile kapatılmıştır. Kışın sıcaklık -15 ° C'nin altına düşmezse hasat bahara kadar sürer.

Patatesler balkondaki mini mahzende saklanabilir

Patatesler nadiren doğrudan dairede saklanır. Kural olarak, bu alan eksikliği ve hızlı çimlenmesinden kaynaklanmaktadır. Ancak diğer seçeneklerin yokluğunda, en soğuk yere (ön kapıda, sürekli açık bir pencere) yumru torbalar yerleştirilir. Bu durumda patateslerin doğal veya yapay ışıktan korunması gerekir.

Video: Balkonda DIY mini mahzen

Kışın Patatese Saldıran Hastalıklar

Dikkatli seçim ve en uygun saklama koşullarıyla patatesler nadiren hastalıklardan muzdariptir ve kolayca sonraki yaza kadar dayanabilir. Bununla birlikte, ayda bir, yumru köklerin önleyici muayenesinin yapılması gerekir.

Patatesleri etkileyen hastalıklarla mücadele etkisizdir. Hastalık riskini azaltmak için, mantar hastalıklarıyla mücadele etmek, mahsulün durumunu izlemek, hastalıklı yumruları derhal çıkarmak ve enfeksiyonun yayılmasını önlemek için yumruları kimyasallarla tedavi etmek gerekir. Bu nedenle, sadece enfekte patatesler değil, aynı zamanda onlarla temas halinde olan herkes de itlaf işlemine tabi tutulur. Aynı kaptaki yumruların geri kalanı koloidal kükürt veya ezilmiş tebeşir ile serpilir. Deneyimli bahçıvanlar, mantar sporlarını hastalıklı yumrulardan sağlıklı olanlara elleriyle aktarmamak için tüm mahsulün içinden geçmeyi önermez.

Önerilen saklama koşulları gözetilirse ve enfekte yumrular atılırsa mahzende gelişen "salgını" durdurmak oldukça olasıdır. "Şüpheli" patatesler, 10-12 gün "karantina" altında ayrı ayrı serilir. Bu süre zarfında çoğu hastalık açıkça kendini gösterir.

Geç yanıklık

Fungal hastalık, ciltte grimsi-kahverengi renkte yuvarlak çökük noktalar ve hamurda kahverengimsi "çizgiler" görünümü şeklinde kendini gösterir. Patates çabuk çürür.

Hasattan önce üst kısımların biçilmesi, geç yanıklık riskini en aza indirmeye yardımcı olur

Mantar, temizlik sırasında elde edilen mekanik hasar ve mikro çatlaklar yoluyla dokuya girer. Bu nedenle, olgunlaşmamış yumrularda mantarın tepelerinden yayılabileceği çok ince, pul pul kabukları olduğundan patatesleri zamanında toplamak önemlidir. Üstler biçilmemişse, yumruların kurutulduğu bahçeden çıkarılmalıdır.

Geç yanıklığın önlenmesi için patateslere, depolama için döşemeden yaklaşık bir gün önce bir Bordo sıvısı veya bakır sülfat çözeltisi (2 litre suya 2-3 ml veya 3-4 g) püskürtülür ve yumrular iyice kurutulur. Oleocuprin, Kuprozan, Kuproksat da yaygın olarak kullanılmaktadır. Patateslerin açık havada, iyi havalandırılmış bir yerde, bir gölgelik altında, doğrudan güneş ışığından korunarak kurutulması tavsiye edilir.

Rhizoctonia (siyah kabuk)

Yumrular, yapışan toprak parçacıklarına benzer şekilde küçük siyah-kahverengi lekelerle kaplıdır. Örneğin bir tırnakla kolayca kazınabilirler, ancak yıkanamazlar. Bu tür patatesler yemek için oldukça uygundur, ancak büyük ürün kayıplarını önlemek için ekim kesinlikle önerilmez.

Rizoktoniden etkilenen ve ekime yönelik patates yumruları hemen reddedilir

Çoğu zaman, rizoktoniyaz, patateslerin geç hasat edilmesiyle gelişir. Uygun koşullarda depolandığında, enfeksiyon nadiren diğer yumru köklere yayılır. Ancak kilerdeki sıcaklık 5 ° C veya daha fazla ise patatesler koyu gri miselyum iplikleriyle kaplanır. Deride ağlayan "ülserler" görülür, altlarındaki posa kahverengimsi toza dönüşür.

Rizoktoninin önlenmesi için, yeşil gübre bitkilerinin kullanımı olan mahsul rotasyonunu gözlemlemek önemlidir. Dikim sırasında deliklere humus ve elenmiş odun külü verilir. Depolamaya hazırlanan patateslere Agata-25, Planriz, Maxim solüsyonu püskürtülür.

Kuru fusarium çürüğü

Tüm depolama süresi boyunca gelişmeye başlayabilir, ancak kışın sonu bu açıdan özellikle tehlikelidir. Yumrularda, kurşun grisinin basık bulanık noktaları belirir. Sonra bu yerlerdeki cilt büzülür, etin altında kurur, küçük grimsi sarı tozla - mantarın sporları ile doldurulmuş boşluklar oluşur. Sonuç olarak, patates bir "mumyaya" dönüşür.

Kuru fusarium çürüklüğünün gelişmesi sonucunda patates posası küçük kuru toza dönüşür.

Çoğu zaman, yumru köklere yapışan toprak parçacıkları, mantarın görünümünün kaynağıdır. En ufak bir hasara sahip yumrular neredeyse kaçınılmaz olarak enfekte olur, sağlam yumrular zarar görmez, ancak derileri yoğuşma veya nem damlalarıyla kaplı değilse.

Kuru fusarium çürüklüğü ile baş etmenin özel bir yöntemi yoktur.

Islak bakteri çürüğü

Yumruların derisi koyulaşır, hamur griye döner ve yumuşar, sonra hoş olmayan bir kokuşmuş kokuyla yulaf ezmesine dönüşür. Yumru yüzeyinde kahverengimsi mukus salgılanır.

Islak bakteri çürüğü çok çabuk gelişen hastalıklardan biridir.

Hastalık, depolamanın ilk ayında zaten gelişir. Bu, cilde mekanik hasar, diğer hastalıkların varlığı, hipotermi, ayrıca bahçede çok "ağır" substrat ve fazla azot içeren gübre ile kolaylaştırılır, çünkü böyle bir toprakta patates "boğulur", düzgün gelişemez. Hastalık çok hızlı yayılır, yumru 1.5-2 hafta içinde tamamen çürür.

Islak çürümenin ortaya çıkmasını önlemek için, depoda sürekli olarak optimum sıcaklığı korumanız gerekir. Havalandırma da aynı derecede önemlidir. Aksi takdirde, kayıplar toplam hasadın% 50'sinden fazlasını oluşturabilir.

Halka çürümesi

Hastalık sadece yumruyu keserken fark edilir. Deri altındaki hamurda sarımsı bej bir halka görülür. Yumru sıkarsanız, ondan beyaz-sarı bir sıvı sızmaya başlayacaktır. Daha sonra tüm çekirdek çürür, posa hoş olmayan bir kokuya sahip bir kütleye dönüşür. Deride hızla büyüyen yuvarlak "çukurlar" belirir.

Hasat işlemi sırasında halka çürüklüğünün gelişimini fark etmek neredeyse imkansızdır.

Hastalık, hastalıklı yumrulardan - yeni - düşük kaliteli dikim materyali kullanıldığında bulaşır. Bu nedenle, tohumluk patatesleri çok dikkatli seçmeye ve kitle enfeksiyonu durumunda tamamen değiştirmeye değer. Depolamak için döşenirken ilk çürük belirtilerini fark etmek neredeyse imkansızdır, hastalık zaten mahzende gelişir.

Phoma çürüklüğü

Yumrular, sadece ciltteki mekanik hasar yoluyla phoma çürüklüğü ile enfekte olabilir. Enfeksiyon, toprak parçacıkları veya enfekte yapraklar yoluyla yayılır. Patateslerin üzerinde küçük yuvarlak noktalar oluşur, bu yerlerdeki kabuk gerilmiş gibi görünür. Sonra bu alanlar çatlar ve grimsi bir "yığın" ile kaplanır. Altlarındaki hamur kahverengiye döner, kurur.

Mekanik hasarı olmayan yumrular phoma çürümesinden etkilenmez

Phoma çürümesinin gelişimi için optimum sıcaklık 10 ° C'den fazladır, bu nedenle depodaki sıcaklığı dikkatlice izlemeniz gerekir. Diğer etkili önleyici tedbirler, yetkin tarım teknolojisi, mahsul rotasyonunun gözetilmesidir.

Katı siyah çürük

İlkbaharda mağazadaki sıcaklık yükseldiğinde gelişir. Deride hızla artan siyah noktalar oluşur, altındaki et kurur, içinde boşluklar oluşur. Odadaki nem çok yüksekse, yumruların yüzeyinde yeşilimsi kahverengi bir mukus belirir.

Sert siyah çürük genellikle patatesler raf ömrünün sonuna ulaştığında gelişir.

En etkili önleme, yumruları depolamadan önce kurutmaktır. Yoğun kabuğa ve iyileşmiş mikro çatlaklara sahip patateslerin, saklama koşulları optimal olanlardan farklı olsa bile, bu hastalıktan çok daha az etkilenir.

Bulaşıcı Olmayan Hastalıklar

Patateslerin mantar ve bakteriyel hastalıklarının yanı sıra bulaşıcı olmayan başka hastalıklar da vardır.

• Melanoz. Bazı yerlerde, hamur koyu grimsi kahverengi bir renk alır. Sebep - cilde zarar vermeyen darbeler, basma, diğer hasarlar. Ayrıca melanoz bazen patatesler çok erken hasat edildiğinde gelişir, toprakta potas gübre sıkıntısı olur ve sıcak yaz aylarında sulama olmaz.
• Yumruların "boğulması". Gelecekteki filizlerin ortaya çıktığı yerler şişer ve beyazlaşır, çürük onlardan yayılmaya başlar. Bunun nedeni, depolama sırasında taze havanın olmaması veya bahçede çok "ağır" alt tabakadır.
• Termal hasar. Deri kırışır, yumrunun ortasındaki küspe elastikiyetini kaybeder, koyulaşır, bazen çatlar. Bu genellikle hasat edilen patatesler çok uzun süre doğrudan güneş ışığında kaldığında ortaya çıkar. Patates deposunda havalandırma eksikliği olumsuz bir etkiye sahiptir.
• Dondurucu. Eritilmiş bir patates bir yumrukta sıkılırsa, içinden berrak bir sıvı çıkar. Kesilen hamur hızla pembeye döner ve ardından siyah-kahverengi bir renk alır. Sebep, depolama tesisinde 0 ° C'nin altındaki sıcaklık düşüşüdür. Etkilenen yumru kökleri oda sıcaklığında 5-7 gün tutularak durum biraz iyileştirilebilir. Et suyu daha az sulu olacak, hoş olmayan tatlılık tadı kaybolacak.
• Glandüler nokta ("paslanma"). Bazı yerlerde hamur, bakırımsı paslı bir renk alır. Ana sebep fosforlu gübrelerin olmaması ve kalsiyum eksikliğidir. Bahçedeki toprak kumluysa ve yazın kuru ve sıcaksa gübrelemeye özellikle dikkat edilmelidir.
• "Oyuk" un görünümü. Hamurda, pembemsi bej bir ten ile içten "astarlı" çeşitli şekil ve boyutlarda boşluklar oluşur. Toprağın su basması ve fazla miktarda azot içeren gübre ile kışkırtır. Çoğu zaman, en büyük yumrularda "oyuklar" görülür.
• Deride çatlaklar. Bazı çeşitlerin karakteristik özelliği olan "ağ" ile karıştırmayın. Derin çatlakların ortaya çıkması, toprak neminde keskin dalgalanmalara, yanlış gübre uygulamasına veya artan dozlarına neden olur. Bu nedenle, yumrular düzensiz bir şekilde "sarsıntılı" büyür.

Fotoğraf galerisi: bulaşıcı olmayan patates hastalıkları

Melanoz, patates yumrularının yenilebilirliğini etkilemez.

"Boğulma", çok yoğun toprakta yumru köklerin normal şekilde gelişememesinden kaynaklanır.

Patateslerdeki ısı hasarı, insanlarda görülen güneş yanığıyla hemen hemen aynıdır

Dondurulmuş patateslerin eti doğal olmayan pembemsi bir renk alır

Bazı gübreler yetersiz olduğunda glandüler lekelenme meydana gelir

"İçi boş" çoğunlukla büyük patateslerin hamurunda görülür

Patates kabuğundaki çatlaklar, yumru köklerin düzensiz büyümesinden kaynaklanır.

Dikim malzemesinin depolanmasının özellikleri

Tohumluk patatesleri depolamak, yumruları insan tüketimi için depolamaktan çok farklı değildir. Karışmayı önlemek için yumruları ayrı ayrı ayırmak önemlidir. Patateslerin önceden yeşillendirilmesi, patatesleri insan tüketimine uygun hale getirmez.

Dikim materyali,% 2'lik bir bakır sülfat veya Bordo sıvısı çözeltisi püskürtülerek dezenfekte edilmeli, ardından iyice kurutulmalıdır. Tohumluk patatesler 2-3 katmandan fazla olmayan kutulara veya kutulara dökülür, böylece filizler belirlenen süreden daha erken görünmez.

Bakır sülfat, mantar hastalıklarının gelişmesini önlemek için kullanılan en yaygın mantar ilaçlarından biridir.

Önemli olan, yumruların zamanında ekim için filizlenmesini sağlamaktır. Ortaya çıkan filizlerin çok erken kopması imkansızdır, bu da gelecekteki verimi% 20-30 azaltır. Yavaş yavaş 23-25 ° C'ye yükselterek uygun bir sıcaklık sağlamak önemlidir. Bu aralığın dışında, süreç büyük ölçüde engellenir. Yumrular karanlık bir yere yerleştirilir veya yoğun bir bezle örtülür - doğrudan güneş ışığında filizler yeşil ve çok kısa olur. Büyüme tomurcukları şişer şişmez, ipliksi, ince ve beyazımsı görünmemeleri için ışığa çıkarılmaları gerekir.

Küçük miktarlarda ekilen patatesleri buzdolabında meyve ve sebzeler için özel bir bölmede saklayabilirsiniz. Alternatif, apartmandaki en havalı yerdir.

Patates mahsulünüzü korumak kolaydır. Saklama koşullarına bağlı olarak yumrular bir sonraki bahara kadar dayanacaktır. En iyi depolama yeri bir kiler veya bodrumdur, ancak mevcut değilse patatesler evde saklanabilir.