Armut Favori Klappa: çeşitliliğin Tanımı Ve özellikleri, Avantajları Ve Dezavantajları, Dikim Ve Bakım özellikleri + Fotoğraflar Ve Incelemeler

2024 Yazar: Bailey Albertson | [email protected]. Son düzenleme: 2024-01-17 22:44

Armut Favori Clappa: Erken olgunlaşan çeşitlerin kraliçesi

Armut Favorite Klappa birçok ülkede başarıyla yetiştirilmektedir. Kültür, topraktan talep etmez ve meyveleri çekici bir görünüme, hoş bir tada ve aromaya sahiptir. Çeşitlilik ayrıca popülaritesine katkıda bulunan yüksek bir verim gösterir.

İçerik

• 1 Armut Klapp'in favorisinin açıklaması. Hangi bölgelerde ekim yapılabilir (Moskova bölgesi dahil)

• 2 Avantajlar ve dezavantajlar

  2.1 Tablo: Çeşitliliğin güçlü ve zayıf yönleri

• 3 İniş özellikleri

  3.1 Video: ağaç dikme atölyesi

• 4 Bitki bakımı

  • 4.1 Armutun sulanması
  • 4.2 Tablo: şema ve sulama oranları
  • 4.3 Gübreleme
  • 4.4 Tablo: armut beslemesinin özellikleri
  • 4.5 Tacın budanması
  • 4.6 Kışa hazırlık

• 5 Hastalıklar ve zararlılar

  • 5.1 Tablo: armuda özgü hastalıklar
  • 5.2 Fotoğraf: çeşitlilik için tipik rahatsızlıklar
  • 5.3 Tablo: çeşitliliği tehdit eden zararlılar
  • 5.4 Fotoğraf Galerisi: Kültürel Saldıran Böcekler
• 6 Hasat
• Bahçıvanların 7 Yorumları

Armut Klapp'in favorisi açıklaması. Hangi bölgelerde ekim yapılabilir (Moskova bölgesi dahil)

Pear Clapp's Favorite - Amerikan kökenli erken çeşitlilik

Clapp'ın favorisi, 1860'da T. Clapp tarafından 1860'da yetiştirilen Amerikan kökenli bir armuttur. Çeşidin kökeni hakkında iki varsayım vardır. Birincisine göre Orman Güzelliğinin tohumları esas alınarak elde edilir. İkinci versiyon, Klapp's Favorite'ın Williams armutuyla spontane geçişin bir sonucu olarak ortaya çıktığını kanıtlıyor. Yirminci yüzyılın ortalarından bu yana, kültür Rusya, Moldova, Ukrayna, Beyaz Rusya, Orta Asya ve Baltık Devletleri topraklarında yetiştirilmektedir.

Bu çeşitliliğin aşağıdaki özellikleri ayırt edilebilir:

1. Büyüme koşullarına bağlı olarak ağacın hem orta hem de büyük boyutları (4–6 m) olabilir. Genç armut hızlı bir gelişme hızına sahiptir.
2. Taç orta kalınlıkta, geniş ve yuvarlaktır. Sürgünler asılı, kalın, koyu kahverengi. Gövdeden ayrılma açısı 45 ° 'ye karşılık gelir. Zayıf dallanma.
3. Gövde, lapa lapa kabuğu ile kaplıdır ve iskelet sürgünlerinde pürüzsüz, kahverengi bir renk tonu ile griye boyanmıştır. Odun kırılgandır. Yumurtalıkların çoğu elebaşı üzerinde ve az da olsa meyve dallarında oluşur.
4. Yapraklar orta büyüklükte, oval veya epileptik şekildedir, tabanda daralmış, uçları sivridir. Kenarlarda ince tırtıklı bir çentik var. Plakaların dış tarafı parlak, tüylenme yok.
5. Çiçekler büyük, beyazdır ve yaklaşık altı çiçek salkımı oluşturur.
6. Meyveler uzamış ve yumurta şeklindedir. Ağırlıkları 140 ila 230 g arasında değişmektedir En büyük armutlar genç bitkilerde olgunlaşır. Yüzey engebeli, cilt pürüzsüz. Olgunlaşma aşamasında meyveler sarımsı yeşil renktedir, olgun armutlar sararır. Işıklı tarafta parlak bir allık belirir.
7. Meyveler, fark edilmeyen küçük deri altı noktalarla kaplıdır. Bazı armutlarda küçük pas benzeri lekeler oluşur. Tadım puanı 5 üzerinden 4,8'dir.
8. Huni sığdır ve bazı durumlarda tamamen yoktur. Pedinküller hafif kavisli, tabanda kalınlaştırılmıştır. Fincan açık, fincan tabağı küçük, dar. Tohum odaları kahverengi ve orta büyüklüktedir, tohumlar da küçüktür. Meyve eti kremsi, sulu, tatlı ve ekşi bir tat ile.

Çeşitlilik, olumsuz iklim faktörlerine dayanıklıdır. Lyubimitsa Klapp, yüksek oranlarda kışa ve kuraklığa dayanıklılık ile karakterizedir. -30–35 ° C'ye kadar düşük sıcaklıklara dayanabilir. Bu, özellikle Moskova bölgesinde mahsul yetiştirmenize izin verir. Lyubimitsa Klapp temelinde 20 yeni çeşit geliştirilmiştir. Bu armutun ömrü 50 ila 70 yıldır.

Avantajlar ve dezavantajlar

Clapp'ın favorisinin birçok etkileyici avantajı var

Klapp'ın favorisi, etkileyici sayıda avantajı olan, ancak dezavantajları olmayan bir yaz çeşididir. Bu yönleri daha ayrıntılı olarak ele alalım.

Tablo: çeşitliliğin güçlü ve zayıf yönleri

Faydaları	Dezavantajları
İyi tat	Dökülme eğilimi
Yüksek don direnci göstergeleri	Kabuk ve bal özüne duyarlılık
Büyük meyveler	Uzun ağaçlar
Toprağa talepsiz	Kendi kendine kısırlık
Yıllık meyve verme	Düşük doğurganlık (7-8 yaş)
Kurak iklimlerde gelişme yeteneği

İniş özellikleri

Pet Clapp'ın tozlaşan ağaçları dikmesi gerekiyor

Pet Klapp kendi kendine tozlaşma yeteneğine sahip değildir. Bu nedenle armuttan 5 m sonra, şu çeşitlerden seçilebilecek 2-3 tozlayıcı dikmek gerekir: Ilyinka, Williams, Pana, Forest Beauty, Bere Boek, Bere Giffard, Bere Bosc, Decanka winter, Bere Ligel, Saint Germain veya Olivier de Serres.

İniş sırasında dikkate alınması gereken çeşitli arazi gereksinimleri vardır:

1. Toprakla ilgili olarak, Favorite Klappa iddiasız. Ancak aynı zamanda, armut ağır kile veya yetersiz drene edilmiş toprağa ekilmemelidir.
2. Bu kültür iyi aydınlatılmış yerleri tercih ediyor. Gölgeli alanlarda zayıf gelişir.
3. Yeraltı suyu seviyesi yüzeyden 3 m'yi geçmemelidir.

Kuzey bölgelerde sonbahar bu tür bölgelerde soğuk olduğu için ağaç Nisan ayında ekilir. Ve ilkbahar ekimiyle armut, don başlangıcından önce iyi bir şekilde köklenebilecektir. Güney bölgelerinde, işlemin Eylül ayında yapılması tavsiye edilir. Ilıman ve sıcak bir sonbaharda, fidelerin soğuk havalardan önce kök salması için zamanları olacaktır. Orta şeritte herhangi bir seçeneği kullanabilirsiniz.

Fidelerin bir bahçecilik fidanlığında satın alınması tavsiye edilir.

Fideler için seçim kriterleri:

1. Dikim için 1-2 yaşında bir bitki seçmelisiniz. 3 yaşından büyük ağaçlar iyi kök salmadıkları için satın alınmamalıdır.
2. Kök sistemi, koyu lekeler ve büyümeler olmadan güçlü ve iyi gelişmiş olmalıdır.
3. İki yaşındaki fidanlar 1.5 m yüksekliğe ulaşır, yaklaşık 30 cm uzunluğunda 3-5 yan dallara ve ayrıca 50 cm yüksekliğe sahip bir gövdeye sahiptir. Bir yıllık bitkiler 1,2 m'ye kadar büyür, dalları yoktur.
4. Yaşa bakılmaksızın gövde kalınlığı 1 cm'den az olmamalıdır.

Armut 100 cm genişliğinde ve 60 cm derinliğinde bir çukura ekilir, toprağın oturması için önceden hazırlanmalıdır. İlkbahar dikimi için işlem sonbaharda yapılır ve sonbaharda ağaç dikilmesi planlanıyorsa çalışma bir ay içinde yapılır. Çukur, eşit oranlarda karıştırılmış verimli toprak, kompost, gübre ve 0,5 kova odun külü içeren bir besin bileşimi ile doldurulur.

Armut dikmek için en iyi mevsim sonbahardır

Dikim işlemi şu şekilde gerçekleştirilir:

1. Önceden hazırlanmış kuyunun ortasından 15 cm uzaklıkta bir kazık belirlenir.
2. Fide, kök boğazı yüzeyden 4–5 cm yukarı çıkacak şekilde gömülür, daha az dal ile yan yana doğru güneye yönlendirilmelidir.
3. Delik toprakla kaplıdır, toprak sıkıştırılır. Armut, kumaş parçalarıyla bir desteğe bağlanır.
4. Sonra gövdeden 35-40 cm çekilir, bir oluk kazılır ve içine 2-3 kova su dökün.
5. Bundan sonra ağacın etrafındaki toprak saman, turba veya humusla malçlanır.

Video: ağaç dikme ana sınıfı

Bitki bakımı

Armut, zorlu bir ürün değildir, ancak mahsulün stabilitesi ve miktarı bakımına bağlı olacaktır. Ağacın yıllık iri ve tatlı meyveler oluşturabilmesi için sulama, budama, toprağı gübreleme ve kışı koruma gibi önlemlere özen gösterilmesi gerekir.

Armut sulama

Başarılı armut yetiştiriciliği için sulama bir ön koşuldur

Gövdeye yakın bölgedeki toprak sıkıştıkça düzenli olarak gevşetilmeli ve kök büyümesi ve yabani otlar uzaklaştırılmalıdır. Armutu sulayın, böylece nem 80 cm derinliğe kadar nüfuz eder.

Prosedür iki şekilde gerçekleştirilebilir: serpilerek veya oluklar kullanılarak. İlk durumda, su damlacıkları püskürterek yağmur etkisi yaratan döner püskürtücüler kullanılır. İkinci yöntem ise taç çıkıntısına göre 10-15 cm derinliğinde bir sulama deliği hazırlamaktır. Topraktaki nemi korumak için, işin tamamlanmasından sonra, gövdenin etrafındaki alan 10 cm kalınlığında bir organik madde tabakası ile malçlanır.

Tablo: şema ve sulama oranları

Sulama zamanı	Su oranı
Haziranda	1 m başına 20 litre arasında 2 yakın sap bölümü.
Temmuzda
Eylül ayının ikinci yarısında

Gübreleme

Bir armut hem organik hem de mineral bileşenlere ihtiyaç duyacaktır.

Ağacın üst pansumanı, yakın gövde bölgesinde gerçekleştirilir. Yağmurlu havalarda 10 cm derinliğe kadar kazarken besin ilavesi yapılması tavsiye edilir, yağış olmaması durumunda bitki etrafına açılan deliklere dökülen solüsyonlar hazırlanır.

Armut, üç yılda bir organik maddelerle beslenir. Humus veya turba aynı zamanda, yakın sap bölgesinin malçlandığı gübre olarak da kullanılır. Sonbaharda, ağacın etrafındaki toprak 15 cm kalınlığında bir organik madde tabakası ile kaplanır. Üst pansuman uygularken, fazla besin maddesi bitkinin kışa dayanıklılığını azalttığı ve kabuğun kabuğunu önlediği için önerilen oranlara uymalısınız. olgunlaşma. Aynı zamanda, gübre eksikliği yaprakların büzülmesine ve kurumasına ve ayrıca lekelenmeye neden olur.

Tablo: armut beslemesinin özellikleri

Periyot	Besinler
Tomurcuk kırılmadan önce	5 l su için 100 g üre; 2 yemek kaşığı. l. 10 litre başına güherçile; 500 gr kuş pisliği 10 litre su ile seyreltilir ve gün boyu infüze edilir.
Çiçeklenmeden önce
Çiçekler düştükten sonra	10 litre su için 50 gr nitroammophoska. Tüketim - ağaç başına 3 kova.
Ekimde	1 yemek kaşığı. l. potasyum klorür, 2 yemek kaşığı. l. 10 litre su başına süperfosfat; 500 gr odun külü, 1 yemek kaşığı. l. potasyum klorür, 3 yemek kaşığı. l. ammofoski, 1 t. l. üre, 2 yemek kaşığı. l. süperfosfat, 1.5 yemek kaşığı. l. fosfat kayası, 1 yemek kaşığı. l. potasyum sülfat; 1 m başına odun külü 150 g 2; Her üç yılda bir, 20 kg organik madde yakın sap bölümüne verilir.

Taç budama

Bir ağacın tepesinin adım adım budamasının şeması

İlkbaharda tomurcuklanmadan önce armut budaması yapılır. Bu prosedür, verimi artırmanıza ve meyve vermeyi uzatmanıza izin verir, ayrıca bitki bakımı ve hasat sürecini kolaylaştırır. Ayrıca budama, armutun meyvenin ağırlığını destekleyebilmesi için güçlü bir iskelet oluşturmaya yardımcı olur. Lyubimitsa Klappa çeşidi için bu özellikle doğrudur, çünkü bu ağacın sürgünleri oldukça kırılgandır.

Oluşum şeması aşağıdaki gibidir:

1. Yerden 60 cm yükseklikte bir yıllık fide kesilir. Bu, yeni dalların gelişimini teşvik edecektir.
2. İki yaşındaki bir bitkide, gövdeye göre 45-50 ° 'lik bir açıyla yerleştirilmiş 5 yanal sürgün bırakılır. Dallardan üç katman oluşturulmuştur. İlk sırada üç, ikincide iki ve üçüncüsünde bir sürgün bırakılır. Halka şeklindeki boncuk seviyesinde fazla dallar çıkarılır. Hasarlı alanların aşırı büyümesini zorlaştıracağından, güdük bırakmayın veya çok derin kesmeyin.
3. Çapı 3 cm'den büyük olan sürgünleri budarken, önce onları alttan, sonra yukarıdan dosyalamanız gerekir. Bu, kabuğa zarar gelmesini önleyecektir. Merkezi iletkenler, üst yanal sürgünün 20 cm yukarısında kısaltılır.
4. Sonraki yıllarda iskelet filizleri üçte bir oranında kısalır. Ayrıca gövdeye paralel veya taç içinde büyüyen dallar çıkarılır.
5. Büyüme 15 cm'ye düştüğünde yaşlanmayı geciktirici budama önerilir. Aynı zamanda iskelet dalları 1.5 m'ye kadar kısaltılır.
6. Sonbahar budaması Ağustos sonundan Kasım ayına kadar yapılabilir. Bu prosedür hastalıklı ve kuru dalları çıkarmak için yapılır.

Tüm hasarlı alanlar bahçe verniği ile tedavi edilmelidir. Hazırlamak için reçine ve kurutma yağı ateşte ısıtılır, ardından eritilmiş mum dökülür (4: 1: 5). Kompozisyon soğuduktan sonra dilimler bununla kapatılır.

Kışa hazırlık

Kış için armutun temizlenmesi, badana ile dezenfekte edilmesi ve kapatılması gerekir.

Kışın, bir armut şiddetli rüzgarlardan veya aşırı sıcaklıklardan muzdarip olabilir. Ağacı olumsuz etkilerden korumak için, bu süre için uygun şekilde hazırlanmalıdır:

1. Gövdeye yakın alan bitki kalıntılarından temizlenir.
2. Daha sonra sulama yapılır, toprak kazılır ve malçlanır.
3. Ölü kabuk, likenler ve yosunlar sürgünlerin sapından ve tabanından çıkarılır, daha sonra 1 kg kil, 2 kg kireç, 300 gr bakır sülfat ve 10 litre su çözeltisi ile muamele edilir.
4. Genç bitkilerin çuval bezi ile sarılması tavsiye edilir.

Hastalıklar ve zararlılar

Variety Lyubimitsa Klappa, kabuk ve bakır kafa tarafından zarar görme eğilimindedir, bu nedenle bahçıvanlar ağaç bakımı için önleyici tedbirlere özel dikkat göstermelidir.

Tablo: armuta özgü hastalıklar

Hastalıklar	Semptomlar	Tedavi yöntemleri	Önleme tedbirleri
Toz halinde küf	İlkbaharda, dallarda daha sonra kırmızımsı bir renge dönüşen etli bir çiçek oluşur. Çiçek salkımları ve yapraklar kurur ve sonra düşer.	Bitkiye% 1 potasyum permanganat çözeltisi veya 10 g sıvı sabun, 50 g soda külü ve 10 litre su karışımı püskürtülür.	Ölü dalları budamak ve yakmak.
Kabuk	Hastalığa mantar enfeksiyonu neden olur, yüksek nem ile yayılır. İlk belirtiler tomurcuk kırıldıktan sonra ortaya çıkar. Meyveler sarımsı lekelerle kaplanır, daha sonra kahverengiye ve grimsi siyaha döner. Etkilenen bölgelerde kadifemsi bir kaplama oluşur. Meyveler deforme olabilir ve gelişimde geride kalabilir. Yapraklar önce kırmızıya döner, sonra siyaha döner ve ölürler.	Tomurcukları açma aşamasında veya Bordo sıvısı ile tomurcukları iterken püskürtme. İlk durumda, ikinci% 1'lik bileşimde% 3-4'lük bir çözelti kullanılır. Alternatif olarak 40 gr bakır perklorik oksit, 30 gr azofos, 2 ml Skor, 6 gr Bayleton ve 10 litre su karışımı kullanabilirsiniz.	Sonbaharda düşen yapraklar topluluğu. Yakılması tavsiye edilir, ancak 2-3 yıl da kompostlanabilirler. Gövde çemberini kazmak. Sonbaharda ağaç ve toprağın% 5 konsantrasyonlu üre çözeltisi ile işlenmesi.

Fotoğraf: çeşitliliğin tipik rahatsızlıkları

Toz halinde küf, yaprakları engeller ve ağacın gelişimini yavaşlatır.

Uyuz, elma ve armutta görülen en yaygın mantar hastalığıdır

Uyuz hem meyveleri hem de yaprakları etkiler

Tablo: çeşitliliği tehdit eden zararlılar

Zararlılar	İşaretler	Savaşmanın yolları	Önleme tedbirleri
Armut Bakır	Meyveler deforme olur ve yapışkan bir kaplama ile kaplanır. Dallar kurur, yumurtalıklar ve yapraklar düşer.	Erken ilkbaharda ve çiçeklenmeden sonra, Karbofos ile tedavi (10 litre suya 90 gr).	Toprağı gövdenin etrafına kazmak. Bitki kalıntılarının giderilmesi. Bir ağacı likenlerden, yosunlardan ve cansız kabuklardan temizlemek.
Meyve güvesi	Zararlı böcekler, meyvelerin olgunlaşmamış bir durumda parçalanması sonucu tohum çekirdeklerini yer.	Çiçeklenmeden 3 hafta önce Karbofos ile tedavi (10 l'de 60 g).	Ağaca Fitoverm püskürtülmesi (1 litre suya 1,5–2 ml).
Yaprak biti	Genç büyüme ve yaprakların büyümesinde yavaşlama. Dalların deformasyonu. Siyah bir çiçeğin yapraklarındaki görünüm.	Karbofos ile tomurcuk kırılmadan önce işleme (kova su başına 60 g).	Gölgeli olmayacak açık bir alana bitki dikmek. Karıncaların yok edilmesi. İniş düzenine uygunluk.

Fotoğraf galerisi: kültüre saldıran böcekler

Yaprak bitleri yapraklara ve sürgünlere zarar verir

Copperhead, yaprak aparatına çok ciddi hasar verir

Meyve güvesi mahsulün ana kısmını mahrum eder

Hasat

Klapp'ın favorisi, taze tüketim ve hasada uygun çok yönlü bir çeşittir.

Pet Clappa'nın meyveleri Temmuz sonunda olgunlaşır, ancak yaylalarda armutların olgunlaşması Ağustos ayının ikinci yarısında gerçekleşir. Bu çeşidin erken olgunluğu düşüktür. İlk hasat, ekimden sadece 7-8 yıl sonra elde edilebilir. Ağacın verimi 250-300 kg'a ulaşır. Verim düzenli.

Armutlar iki hafta saklanır. 1-4 ° C sıcaklıkta tutulmaları gerekir. Meyveler taze olarak tüketilir, kuru meyvelerden, kompostolardan, reçellerden hazırlanır. Armutlar da konserve edilir, ancak bu amaçla cildin sararmasının ilk aşamasında toplanması tavsiye edilir.

Bahçıvanlar yorumları

Lyubimitsa Klappa çeşidi, iyi kışa dayanıklılığı, iddiasız toprak koşulları, yıllık ve bol meyve vermesi ve yüksek meyve tadı ile bilinir. Ağaç büyük olduğu için hasat bazı zorluklara neden olabilir. Ancak doğru budama, bu prosedürü kolaylaştırmaya yardımcı olacaktır.