Gerçekten Mezarlığa Ait 9 Bitki

2024 Yazar: Bailey Albertson | [email protected]. Son düzenleme: 2023-12-17 13:06

Gerçekten bir mezarlığa ait 9 güzel bitki

Tüm dinlerin temsilcileri, akraba ve arkadaşların mezar yerlerini yüceltiyor, çeşitli çiçekler ve ağaçlar dikiyor. Geleneksel olarak, her kültürün keder ve üzüntüyü simgeleyen ve en uygun mezarlıkta kendi bitkileri vardır.

İris

Hıristiyanlar için iris, Meryem Ana'nın çiçeğidir, zambak gibi, Tanrı'nın Annesine ithaf edilen görüntülerde bulunmuştur. Ancak zambak saflığın bir sembolü ise, iris, oğlu İsa Mesih'in acısını gören Meryem'in kalbini ve ruhunu dolduran üzüntünün kişileşmesidir.

Bu yüzden acı, keder ve ölümün işareti haline gelen çiçek, genellikle mezar taşlarının yanına dikildi. İris ayrıca yeniden doğuşla da ilişkilidir (bir kişi öldü, ancak sonsuza dek kalbinizde kaldı).

Menekşe

Menekşe Yunanlılar bir üzüntü ve ölüm sembolü olarak kabul edildi. Genç, zamansız ayrılan kızların yatakları ve mezarları için bir süs eşyası olarak hizmet etti.

Efsaneye göre ışık ve güneş tanrısı Apollon, titan Atlas'ın kızına aşık olmuş ve onu kavurucu ışınlarıyla kızdırmıştır.

Başka bir versiyona göre, bir zamanlar Thunderer'ın kızı ve tanrıça Demeter ormanda menekşeler topluyordu ve ölülerin krallığının tanrısı Hades tarafından çalındı. Korkmuş olan Persephone çiçekleri düşürdü ve ardından yerde büyümeye başladılar.

Beyaz calla zambakları

Avrupa'nın Katolik ülkelerinde yaygın olan geleneğe göre cenazeye sadece beyaz çiçekler getiriliyor. Calla zambakları başlangıçta yalnızca beyaz renkli olduklarından, en çok getirildiler. Zamanla, cenazelerle güçlü bir şekilde ilişkilendirildi ve cenaze törenlerine "eşlik etti". Avrupalıların mezarlığa calla dikmeleri gelenekseldir.

Yaşlı bayanlara calla lilyum verilmesi kabul edilmez (yakın bir ölümün ipucu olarak anlaşılabilir).

Selvi

Selvi, Batı kültüründe geleneksel bir ölüm ve gömülme sembolü olarak kabul edilir. Antik çağlardan beri mezarlık olarak anılıyor.

Keder o kadar büyüktü ki, gökyüzünden onu bir ağaca çevirmesini istedi. Tanrılar istekleri dikkate aldı ve genç adamı, arkadaşının öldüğü yerde kalan ince bir servi ağacına dönüştürdü.

Birçok insan için selvi, ruhun ebedi yaşamı fikrini ifade eder. Avrupalılar, bir ağacın yükselen tacının ruha cennete giden doğru yolu gösterdiğine inanıyor.

Beyaz Zambak

Beyaz zambak, ölüm çiçeği olarak adlandırılır ve Müjde'nin sembolü, unutulma ve sadakat işareti, iffet ve sefahat amblemi.

Eski Mısır'da beyaz zambak, yaşamın umudu ve geçiciliğiyle özdeşleştirildi. Ölen Mısırlıların cesetleri narin çiçeklerle çıkarıldı. Göğsünde zambak olan böyle bir mumya hala Louvre'da.

Siyah gül

Eski Yunanistan'da, insan varlığının kısa süresini kişileştirdi. Helenler mezarları genellikle sonsuzluğu simgeleyen bir gül goncası ile tasvir edilmiştir.

Ressamların tuvallerinde siyah bir gül yas ifade ediyordu. Elinde böyle bir çiçekle tasvir edilen kadın bir duldu.

Karanfil

Efsaneye göre Artemis, bir gün başarısız bir avdan döndü ve flüt çalan bir çoban gördü, sesleri tüm hayvanları korkuttu. Öfkeli tanrıça, müzisyeni kalbine bir ok atarak öldürdü.

Çiçekçilerin geleneklerine göre, çizgili bir karanfil, yaşamı boyunca bunu yapmayı başaramadıysanız, merhumdan bağışlanma isteği olarak bir yas buketinin parçasıdır.

Deniz salyangozu

İddiasız, yaprak dökmeyen sürünen deniz salyangozu, dayanıklılığı ve canlılığı, ölümsüzlüğü kişileştirdi.

Evin girişinin üstüne yerleştirilen bir çiçeğin kötü ruhları korkutabileceğine inanılıyor. Çalılar genellikle sadık bir hatıranın ve sonsuz sevginin bir işareti olarak Avrupa'da kilise bahçelerine dikilir.

Krizantem

Avrupa'da beyaz krizantem, büyük bir üzüntünün işaretidir.

İtalya'da derin keder ve kayıp anlamına gelir. İngiltere'de krizantem cenazeye yöneliktir. Fransa'da, katı bitkilerin çelenkleri mezarlara yerleştirilir. Japonya'da hem ölümün çiçeğidir hem de imparatordur.

Çin efsanesine göre bir kadının oğlu öldü. Dinlenme yerine giderken kır çiçekleri topladı ve mezarı onlarla süsledi. Soğuk havanın başlamasıyla birlikte annesi tarafından kendisine verilen bir buket yapay krizantem hatırladı. Onu oğlunun mezarına getirdi. Hüzün gözyaşları toprağı suladı ve çiçekleri canlandırdı. Acı aromaları, annenin tüm kederini ve kaybının acısını kişileştirdi.