İç Kemerler: Kendin Yap (bir Fotoğrafla Adım Adım Talimatlar), Tasarım Seçeneklerine Genel Bakış

2024 Yazar: Bailey Albertson | [email protected]. Son düzenleme: 2024-01-17 22:44

Sıkıcı bir kapı yerine bir kemer: kemerli bir açıklığın özellikleri

Kemer şeklinde tasarlanan kapı, daireyi kapılardan daha kötü olmayan ayrı bölgelere ayırır. Ancak genellikle farklı bir nedenle yaratılır: eski mimari unsur, modern iç mekana özel bir şıklık kazandırır.

İçerik

• 1 Çeşit kemer

  • 1.1 Şekle göre sınıflandırma

    • 1.1.1 Yarım Daire
    • 1.1.2 Bölüm
    • 1.1.3 Üç merkezli
    • 1.1.4 Eliptik
    • 1.1.5 Parabolik
    • 1.1.6 At Nalı
    • 1.1.7 Lancet
    • 1.1.8 Serbest Biçimli Kemerler

  • 1.2 İmalat malzemesine göre kemer çeşitleri

    • 1.2.1 Taş
    • 1.2.2 Metalik
    • 1.2.3 Ahşap
    • 1.2.4 Sunta ve suntadan
    • 1.2.5 Alçıpan
    • 1.2.6 MDF'den yapılmıştır
    • 1.2.7 Tuğla
  • 1.3 Fotoğraf galerisi: kemerler bir odayı nasıl dekore eder?

• 2 Kendi kendine yapılan kemer

  2.1 Video: alçıpan kemer yapmaya bir örnek

• Kemerli yapıların bakımı için 3 ipuçları

Kemer çeşitleri

Kemerli bir açıklığın ideal versiyonunu bulmak son derece kolaydır, çünkü kemerinin şekli üzerinde herhangi bir kısıtlama yoktur. Aynısı malzeme seçimi için de geçerlidir: hem esnek alçıpan hem de dayanıklı taş, sıradan bir kapıyı kemere dönüştürebilir.

Şekle göre sınıflandırma

İç kemerin şekli sadece yuvarlak olamaz. İç dekorasyonda belirli bir tarzı korumak istiyorlarsa, alışılmış ve geleneksel olan genellikle terk edilir.

Yarım daire biçimli

Duvardaki açıklığın kavisli tavanın klasik temsilcisi, yarım daire biçimli veya Floransalı bir kemerdir. Tonozu yarım daire şeklindedir ve eğrilik yarıçapı geçidin genişliğinin yarısına eşittir.

Floransa kemerinin yarım daire biçimli bir tonozu var ve geleneksel görünüyor

Segmental

Eğrilik yarıçapı duvar geçidinin genişliğinin yarısını aştığında bölümlü bir kemer elde edilir. Çoğu zaman, böyle bir mimari unsur, kapının yüksekliğini artıramayan apartman sahipleri için gerçek bir nimet haline gelir. Segment kemerinin kemeri, köşeler yuvarlatılarak oluşturulur.

Bölmeli kemer hafifçe yuvarlatılmıştır, bu nedenle alçak tavanlı bir oda için mükemmeldir.

Üç merkez

Üç merkezli bir kemerin ayırt edici bir özelliği, üç baskın yuvarlaklıktır (kemerin ortasında ve yanlarında). Kesitte, duvardaki böyle bir örtüşme yarı ovali andırır, çünkü merkezleri farklı yüksekliklerde bulunan üç dairenin birleştirilmesi sonucu oluşur. Daha fazla insanın geçtiği yerlerde üç merkezli kemer yapmak daha uygundur. Duvardaki açıklığı genişletirler, böylece yemek odası veya oturma odası için mükemmel bir portal olurlar.

Üç merkezli kemer keskin köşelerden yoksundur, bu nedenle açıklığı ittirir ve aynı anda birçok insanın olabileceği odalara uyumlu bir şekilde sığar.

Eliptik

Eliptik kemerin şekli, düzleştirilmiş üst oval ile Art Nouveau tarzından esinlenmiştir. Elipsi andıran tonoz, dilimli bir kemerin kavisli üst üste binmesi ile karşılaştırılabilir, ancak köşelerde biraz daha yuvarlaktır. Kapı açmanın imkansız göründüğü bir yerde eliptik bir kemer görünebilir. Genişliği odanın genişliğine neredeyse eşit olsa bile, odanın iki alanı arasında keskin bir sınır oluşturmaz.

Eliptik bir kemer, iki oda arasında bulanık bir sınır sağlar

Parabolik

Parabolik bir iç kemer, yukarı doğru uzandığı için üç merkezli bir kemerin tam tersidir. En üst noktada kasanın belirgin şekilde daralması, Doğu'nun kayıtsız hayranlarını bırakmayacak. Doğru, evin alçak tavanları varsa, parabolik kemeri unutmanız gerekecek.

Parabolik kemer sivri uçludur, bu da samimi bir atmosfer yaratır ve rekreasyon alanına veya bayanlar odasına ideal bir geçiş haline gelir.

At nalı

At nalı kemeri, diğerlerinin aksine, destek alanında minimum bir genişlik ve ortada ve kemer alanında genişleme ile karakterize edilir. Bu form 6-7. Yüzyıllarda ortaya çıkmıştır ve Müslüman mimarisinin bir sembolüdür. At nalı şeklindeki kemerler genellikle çıkışı balkona veya sundurmaya süsler.

At nalı kemeri genellikle bir balkona veya sundurmaya geçiş görevi görür.

Lancet

Sivri kemer, tepede açısal bir takviye elemanı - bir sırt ile bittiği için dikkat çekicidir. Tavanı deliyor gibi görünen kapı, yükseklikleri yüksek odalar için uygundur. Ancak odanın aşırı uzamasının etkisine neden olmaması için, duvar geçişinin üstündeki fazla boşluğu cam, ahşap veya başka bir malzeme ile doldurarak sağlam bir travers ile sınırlandırılmalıdır.

Sivri kemer, tavanın yüksek olduğu odalar için uygundur.

Serbest biçimli kemerler

Böyle bir kemerin şekli yalnızca evin sahiplerinin hayal gücüne ve yeteneklerine bağlıdır. Serbest biçimli kemerli bir açıklık her zaman muhteşem ve iddialı görünür. Ancak iç mekana ustaca yerleştirmek önemlidir: odanın ana tarzıyla bir kombinasyon olmadan kemer, evi konfordan mahrum bırakabilir.

Külbütör kemeri, klasik iç mekanlara iyi uyum sağlar ve genellikle lüks bir ambiyans yaratmak için kullanılır.

Üretim malzemesine göre kemer çeşitleri

Kemerin yapımı için malzeme seçimi, odanın tarzından etkilenir. Örneğin, klasik iç mekan ahşaptan, İngiliz olanı taştan, Akdeniz olanı alçı, seramik veya taştan, çatı katı ise tuğladan yapılmıştır.

Taş

Taş kapılı bir ev çok büyüktür, ancak aynı zamanda yapının güvenilirliği ve hatta kaleyle ilişkilidir. Kırsal bir ruhta iç mekan sevenler, odaya taş bir geçiş yapmayı tercih ediyor, çünkü doğaya ve bir ülke konutunun sahiplerine daha yakın görünüyor. Evde bir taş kemerin görünmesi için, genellikle alçı dekoratif taş kullanılır, ancak özel orijinaller duvarın bir bölümünü sıvasız bırakabilir ve böylece duvarların doğal malzemesini ortaya çıkarabilir.

Banliyö ev sahipleri, bir ortaçağ kalesinin atmosferini yaratmak için genellikle taş kemerler kullanır.

Metal

Zarafet ve özgünlük açısından metal kemerlerin eşitleri yoktur, ancak iç mekana sığmaları zordur, bu nedenle bu seçenek nadiren kullanılır. Metal iç kemeri terk etmenin bir diğer önemli nedeni de yüksek inşaat maliyetleridir. Kapıyı paslanmaz çelik elemanlarla dekore etmek daha iyidir, bu da çok paraya mal olur. Ucuz galvanizli demir kullanmak uygun değildir: kemerli bir yapıda sunulamaz görünüyor.

Ferforje kemerler, iç mekana anıtsallık etkisi verir, ancak oldukça pahalıdır.

Ahşap

Estetik, asalet, güvenlik ve ahşap bir kemerin herhangi bir iç mekanın bir parçası olma yeteneği hakkında hiçbir şüphe yoktur. Ancak maalesef birçok dezavantajı var:

• sıcaklık değişiklikleri nedeniyle deforme olmuş;
• ultraviyole radyasyonun etkisi altında yanar;
• düşük nemde kurur;
• oda nemliyse şişer.

Ve yine de, ahşap bir kemerde, kusurlar bir alçıpan konstrüksiyonda olduğu kadar belirgin değildir. İkincisi o kadar kullanışsızdır ki, evdeki soğuğun yerini sıcaklığa bıraktığı anda çatlaklarla kaplanır ve bunun tersi de geçerlidir. Ek olarak, alçıpanın aksine ahşap için özel koruyucu bileşikler vardır.

Oyma ahşap bir kemer, asil ve zarif bir mimari unsur izlenimi verir.

Sunta ve suntadan

İç kemerler, hafif sunta veya suntadan bile oluşturulabilir. Bu malzeme, pahalı masif ahşap için mükemmel bir alternatiftir. Sunta ve sunta, açıklığa sağlam bir şekilde sabitlenmelidir. Aksi takdirde dekoratif öğeler sadece 2-3 gün içinde deforme olur ve çerçeveden uzaklaşır.

Bir sunta kemer, masif ahşap yapıya iyi bir alternatif olarak kabul edilir

Alçıpan

Çoğu durumda, iç kemer alçı levha ile süslenmiştir. Bu malzemenin popülaritesi aşağıdaki avantajlarla sağlandı:

• bükülme kabiliyeti nedeniyle herhangi bir şekil alma yeteneği;
• kurulum işi kolaylığı (kesilebilir);
• bağıl güç (optimum kalınlığı seçerseniz);
• ultraviyole radyasyona, yüksek neme ve ani sıcaklık dalgalanmalarına tolerans;

• dekoratif yüzeyler için bir temel görevi görme yeteneği.

  

  Alçıpan kemerleri, herhangi bir şekle sahip olabileceği için popülerdir.

Alçıpanın gerekli şekli nemlendirilerek verilir ve oluşturulan şeklin sabitlenmesi malzemenin yüksek kalitede kurutulmasıyla sağlanır

MDF'den yapılmıştır

Orta Yoğunluklu Sunta (MDF) kemerleri, ahşap yapılardan biraz daha popülerdir. Yaratılışlarına daha az para harcanır, çürümez veya çatlamazlar. MDF kemerleri lamine edilebilir veya kaplanabilir. Laminasyon, yapının duvardaki ahşap kemerli bir geçidi andırmasını sağlar ve mekanik stres ve neme karşı koruma sağlar. Ve cilalama tek bir şeyi garanti eder: görünüşte bir ahşap ürünle mutlak bir uyum.

MDF yayı, kaplandığında veya lamine edildiğinde harika görünür ve bu nedenle ahşap konstrüksiyonla rekabet eder

Tuğla

Tuğla kemerler, kil malzemesi daha ucuz olmasına rağmen, taş kemerlerden daha az şık görünmüyor. Bir iç kemerin inşası için hammadde olarak tuğlaların ana artısı basit kurulumdur. Ve bu malzemenin en göze çarpan dezavantajları:

• duvardaki geçişin görsel olarak daralması;
• herhangi bir iç mekanla uyumlu değildir;
• vasat görünüm.

Bir tuğla kemerin son dezavantajı ile savaşılabilir. Sıradan değil, oluşturmak için özel kaplama tuğlaları kullanırsanız tasarım daha zarif görünecektir. Dekoratif kil bloklar farklı doku ve renklere sahiptir.

Taş kemer gibi bir tuğla kemer, evde özel bir tarz yaratır.

Kemerli bir kapıdaki tuğla işçiliğinin kaplama malzemeleri ile dekore edilmesi gerekmez. Koruyucu sprey, vernik veya boya ile basit bir işlemden sonra bile düzgün görünecektir.

Fotoğraf galerisi: kemerler bir odayı nasıl dekore eder

Klasik bir kemerde, küçük iç eşyalar için nişler yapabilirsiniz

Kemer tonoz, basit yuvarlak değil, orijinal kıvırcık yapılabilir

Yan raflı oval şekil, kemeri çok işlevli kılar

Yarı kemer, dairedeki koridor alanını ayırmak için kullanılır.

Kemer çemberinin içinde buzlu camlı bir portal var

Odada açık bir atmosfer yaratmak için genellikle oturma odası ile mutfak arasında geniş kemerli bir geçit inşa edilir.

Beyaz mobilyalar ve sıhhi tesisat, kemerin karanlık kıvrımlarının arka planına karşı özellikle şık görünüyor.

Mutfağın girişindeki kemer çoğu zaman geniştir, çünkü odaya rahatlıkla sığmanıza izin verir.

Kendi kendine yapılan kemer

1 metre genişliğindeki bir açıklığa dikilmiş bir alçıpan yapı örneğini kullanarak bir iç kemerin inşasını düşünün:

1. Kapı kanadı ve kutuyu çıkarıyoruz. Duvarların çıplak iç yüzeyini bir öğütücü ile temizliyoruz. Çukurları macunla kapatıyoruz. Duvarda sıva ile mükemmel bir şekilde eşit bir geçiş yapıyoruz.

   

   Kapı açıklıktan çıkarılır ve bir öğütücü ile düzensizlikler giderilir

2. Açıklığın yüksekliğini ve genişliğini bir mezura ile ölçüyoruz. Duvardaki geçit en az 2 m yüksekliğe ulaşmazsa, o zaman bir kemer yapmayı reddediyoruz. Tavanın zemin seviyesinden 2,5 m yükselmediğini bulduğumuzda da aynısını yapıyoruz.
3. 10-15 cm yükseklik kaybettikten sonra, kapı normal görünecek ve kemerin girebileceğinden emin olmak için bir test yapacağız: boş kesilmiş kartonu geçidin üst kısmına sabitleyeceğiz. Gerekirse, yayın yarıçapını azaltın veya yalnızca kemerin kenarlarında küçük kıvrımlar oluşturmaya karar verin. Düşük açıklıklar için klasik veya segmental bir şekil seçmek daha iyidir; yüksek portallarda, parabolik ve sivri olanlar da dahil olmak üzere hemen hemen her kemer versiyonuna sığabilirsiniz.
4. Bir alçıpanın üzerine yapının ön detaylarını çizin. Aynı zamanda kemerin çizilen kısımlarının boyut olarak birbirinden farklı olmamasına özen gösteriyoruz. Bunu yapmak için, aşağıdaki işaretleme yöntemini kullanmak daha iyidir: açıklığın genişliğini 2'ye bölün, bir yarım daire yarıçapını alın ve alçıpan levha üzerine yüksekliği 10-15 cm'den daha fazla olan bir dikdörtgen çizin. elde edilen değer ve genişlik, açıklığın genişliğine tam olarak karşılık gelir. Bizim durumumuzda açıklığın genişliği 1 m'dir, bu nedenle alçıpanda 65 cm yüksekliğinde (100 cm / 2 + 15 cm = 65 cm) bir rakam çizeriz. Ekstra 15 cm, kapının en üst noktaları ile gelecekteki kemer arasındaki aralıktır.
5. Kemerli bir tonoz çiziyoruz. Bunu yapmak için, dikdörtgenin alt tarafında ortayı bulun. Ondan duvardaki geçişin genişliğinin yarısına eşit yarıçaplı bir yarım daire çizeriz - 50 cm'ye sahibiz, şekli eşitlemek için ev yapımı bir pusula, ip ve mum boya veya basit bir kalem kullanıyoruz. Kemerin parçalarını elektrikli bir testere veya büro bıçağıyla kesiyoruz.

6. Metal profillerden bir kemer çerçeve yapıyoruz. Üst kısımları (iki kılavuz) açıklığın genişliğine eşit olacak şekilde kesin ve üst eğim alanına paralel olarak monte edin. Metal parçalara istenilen şekli vermek için metal makasla kesiyoruz. Beton veya tuğla duvara bir kemer inşa edilirken, metal çerçeveyi dübellerle sabitliyoruz. Ve eğer ahşap bir evle uğraşıyorsak, o zaman sıradan vidalar kullanıyoruz.

   

   Metal profilin bükülebilmesi için 5-10 cm'de bir metal makas ile kırpılması gerekir.

7. Metal profilden, alçıpan boşlukları ile aynı uzunlukta 4 yan elemanı kestik. Parçaların alt köşelerini bıçakla kısaltıyoruz, böylece aşağıya doğru sivrilen alçıpan boşluklarının sınırlarının ötesine geçmesinler. Metal elemanları daima tek yönde açıklığın üst kısmına sabitliyoruz. Aynı zamanda, geçidin kenarından 1.5-2 cm geri çekiliriz, aksi takdirde, alçıpan levhalar ve bir macun tabakası ile birlikte yapı duvar seviyesinin ötesine geçecektir.

   

   Metal parçalar duvara tutturulur ve birkaç santimetre geri çekilir

8. Alçı levha parçalarını çerçeveye her 15 cm'de bir takarak vidaları ön yüzeye 1-2 mm derinleştiriyoruz. Bağlantı elemanlarını sıvalarken ve gizlerken düz bir düzlem elde etmek için bu gereklidir. Önce kemerin ön kısımlarını düzeltiriz. Alçıpanın metal elemanlara sıkıca yapışması için nemli bir bezle silin ve ancak esnek hale geldikten sonra çerçeveye monte edin.

   

   Kemerin ön kısımları önce metal çerçeveye tutturulur

9. Kemerin uç kısmını ön alçı levha parçalarıyla, kendinden kılavuzlu vidalarla bir baskı rondelası ile birleştiriyoruz. Yapının köşelerini kemerin her iki tarafına hizalamak için metal veya plastik köşeler ekliyoruz.

   

   Kemerin tonozlu kısmını takmadan önce malzeme su ile nemlendirilir, aksi takdirde istenilen şekli almayacaktır.

10. Birleştirilmiş kemeri, geniş bir spatula ile bulaşmış bir başlangıç ve ardından bitirme sıvası ile kaplıyoruz. Kompozisyonu önce kemerin iç bölgesine, ardından kuruduğunda yan duvarlara uygularız. Eklem bölgelerini macunla birbirine yapıştırılmış bir maskeleme ağı ile kapatıyoruz.

    

    Alçı levha kemer geniş bir mala kullanılarak sıvanır.

11. Kemeri 12 saat kurumaya bırakıyoruz. Daha sonra yapıyı bir astarla işleriz, bir macunla hizalarız ve bir parça zımpara kağıdı ile taşlarız.
12. Kemeri taşla süslüyoruz. Dekoratif elemanların montajı için yüzeyi çentikler kullanarak pürüzlü hale getireceğiz. Yapıyı duvarla bağlantı alanından bitiriyoruz. Dekorun kemere iyi yapışmasını sağlamak için kireç, çimento, kum ve tutkal karışımı kullanın. Bir gün sonra, özel bir bileşimin fazlalığını lastik bir spatula ile çıkarın.

Video: alçıpan kemer yapmanın bir örneği

Kemerli yapıları korumak için ipuçları

Kemere tam olarak ne kadar bakmanız gerektiği, yapıldığı malzemeye ve kurulum yerine bağlıdır. Örneğin, mutfağı ve koridoru ayıran bir yapı, sokaktaki kiri ve yemek pişirmekten gelen yağı çekecektir. Bu, sürekli temizlenmesi gerektiği anlamına gelir.

Ne yazık ki, tüm malzemeler ıslak temizlemeye dayanamaz. Örneğin, neme sık sık maruz kalan ahşap bir kemer çürümeye başlayabilir, bu nedenle hizmet ömrü önemli ölçüde azalır. Ahşap bir yapı kirden korunmalı ve sadece yarı kuru bir bezle silinmelidir.

Cila, ark malzemesinin temizlenmesine yardımcı olacak ve yeniden kontaminasyonu önleyecektir.

İç kemerlerin darbelerden korunması tavsiye edilir. Alçıpan yeterince kalın değilse, herhangi bir mekanik baskı altında kolayca kırılabilir ve ahşap sert dokunuşlara tolerans göstermez. Bu malzemede küçük bir çizik bile büyük bir soruna dönüşecektir.

Kemeri hasardan korumak mümkün değildi - paniğe gerek yok: inşaat malzemesindeki çizikleri maskelemek için hala yollar var. Zorlukla fark edilebilen bir kusuru önce istenen renkte bir işaretleyici ile ve ardından fazlalığı kusur bölgesinden nemli bir bezle çıkarılabilen boya ile gölgelendirmenizi öneririm. Derin çizikleri özel bir dolgu macunu ile kapatmanızı ve sertleştiğinde üzerini boya ile örtmenizi tavsiye ederim.

Bir kırtasiye kalemi, kemerdeki kusurları maskelemeye yardımcı olur

Kemer yapımı teorisini inceledikten sonra, elinizi pratikte deneyebilirsiniz. Demir testeresi, çekiç ve matkap kullanmayı biliyorsanız, süreç kolay görünecektir.