Büyük Kedi ırkları: Fotoğraflı Türler, Bakım Ve Bakım özellikleri, Büyük Kedilerin Sahiplerinin Incelemeleri

2024 Yazar: Bailey Albertson | [email protected]. Son düzenleme: 2023-12-17 13:06

En büyük kedi ırkları: kabarık devlere genel bakış

Kedi dünyasının devleri sadece yağmur ormanlarında değil, sıradan apartman dairelerinde de yaşarlar. Büyük evcil kedi türleri giderek daha popüler hale geliyor ve talep görüyor. İnsanlar böyle bir kedinin yakınlarda yaşamasını ister - kocaman, güçlü ve aynı zamanda itaatkar ve sevecen.

İçerik

• 1 Büyük kedi cinsleri nelerdir

  • 1.1 Savana

    1.1.1 Video: Savannah en büyük ve en pahalı kedidir

  • 1.2 Maine Coon

    1.2.1 Video: Maine'den "rakun"

  • 1.3 Ragdoll

    1.3.1 Video: Ragdoll bir ragdoll mu?

  • 1.4 Chausie

    1.4.1 Video: Chausie - egzotik, zeki ve güzel

  • 1.5 Ragamuffin

    1.5.1 Video: Ragamuffin - dost canlısı bir dev

  • 1.6 Sibirya kedileri

    1.6.1 Video: gerçek bir Sibirya - çocukluktan bir kedi

  • 1.7 Norveç Ormanı

    1.7.1 Video: Norveç kedisi - dairenizde orman sakini

  • 1.8 Büyük ırkların karakter özellikleri

• 2 Büyük kedileri tutmak için gerekenler

  • 2.1 Bakım nasıl
  • 2.2 Nasıl beslenir
• 3 Sahip incelemeleri

Büyük kedi cinsleri nelerdir

Büyük evcil kediler için modern moda, egzotik bir görünüme sahip büyük cinslerin gelişimini belirler. Tabii ki, "moda" kelimesi, yanımızda yaşayan ve bizim favorilerimiz olan neredeyse aile üyeleri olan canlı yaratıklarla ilgili olarak uygunsuzdur. İlginç bir şekilde, dev kedi ırklarının çoğu bize Kuzey Amerika kıtasından geldi.

Savana

Savannah kedisi, en sıradışı evcil kedilerden biridir, sadece boyut olarak değil, aynı zamanda değer olarak da bir rekor sahibi. Bu nadir bulunan özel cins, doğası gereği değil, vahşi bir hayvanı evcil hayvanla geçmeye karar veren bir adam tarafından tasarlandı ve yaratıldı. Cins, 1986 yılında, Afrika Serval avcısının çeşitli kedi ırklarıyla çiftleştirilmesinde bir dizi başarısız deneyden sonra elde edildi.

Bir servalin yarısının kanına sahip olan birinci nesil savan (F-1), omuzlarda altmış santimetreye ulaşır ve ortalama on beş kilogram ağırlığındadır. Nesil F-2, halihazırda yüzde 29 yabani kana sahiptir - böyle bir melezin boyutları sırasıyla 50-55 santimetre ve 10 kilograma düşürülmüştür. Sonraki her nesil daha da küçük olacak ve beşinci nesil Swann, sıradan bir evcil kediden neredeyse hiç farklı değil.

Üçüncü nesildeki Savannah artık bir Serval gibi görünmüyor

Son olarak, Amerikalı yetiştiricilerin çabaları başarı ile taçlandırıldı - ilk yavrular elde edildi - sadece yaşayabilir değil, aynı zamanda üreme de sağlandı. İlk aşamada, serval çiftleri aşağıdaki ırklardan oluşuyordu:

• Mısırlı Mau;
• Okikatlar;
• oryantaller;
• Bengaller.

Genel olarak her şey görünüşte oldukça iyi sonuçlandıysa, o zaman savanın beğenisi ve davranışı her zaman "koltuk minderi" olarak ortaya çıkmaz. Ve yırtıcı hayvanın genetiğinin kazandığı durumlarda, özel yavru, bir apartman dairesinde yaşamaya uygun değildir ve hatta insanlar için güvensizdir. Bu nedenle, cinsin Amerikan seçiminin meyvesi olmasına rağmen, ülkenin bazı eyaletlerinde savanlar hala sadece üreme için değil, aynı zamanda muhafaza için de yasaklanmıştır - bu genetik karışımın çok öngörülemez olduğu ortaya çıktı.

Birinci nesil savanayı servaldan ayırt etmek genellikle zordur

Savana vahşi atasından ne kadar uzaksa, o kadar az hayvan egzotizmi yaşar ve onu evde tutmakla ilgili daha az sorun olur. Bir servalin yarısının kanına sahip olan birinci nesil savan (F-1), omuzlarda altmış santimetreye ulaşır ve ortalama on beş kilogram ağırlığındadır. Bu kedilerin yüksek pençeleri vardır ve uzun, yırtıcı bir vücutları vardır. Nesil F-2, halihazırda yüzde 29 yabani kana sahiptir - böyle bir melezin boyutları sırasıyla 50-55 santimetre ve 10 kilograma düşürülmüştür. Sonraki her nesil daha da küçük olacak ve beşinci nesil Swann, sıradan bir evcil kediden neredeyse hiç farklı değil.

İdeal savana insanlara karşı çok hoşgörülüdür

Bununla birlikte, bu cins yavru kedilere olan talep çok yüksek. Potansiyel alıcılar, olası herhangi bir zorluk veya yüksek fiyattan caydırılmaz - ilk nesillerin çocukları yaklaşık yirmi bin dolara veya daha fazlasına mal olabilir. Bu, çoğu hayvanın yalnızca kısırlaştırılmış olarak satılmasına rağmen - bu, yetiştiricilerin resmi versiyonuna göre, potansiyel saldırganlıklarını azaltmaya yardımcı olmalı.

Video: Savannah en büyük ve en pahalı kedidir

Maine Coon

Bu cinsin kökenine gelince, efsaneleri daha çok anımsatan birkaç versiyon var. Amerikalılar bu muhteşem kedilerle haklı olarak gurur duyuyorlar ve bazen onlara olağanüstü, neredeyse mistik özellikler atfediyorlar.

Maine Coon gerçekten biraz rakuna benziyor

Maine Coon'un atası olmayanlara: vahşi vaşaklar ve gözden düşmüş kraliçe Marie Antoinette'in kedileri ve Kuzey Amerika kıyılarını dolaşan belli bir Kaptan Coon'un Pers kedisi … Yine de felinologlar buna inanma eğilimindedir. bu yerli cins, yerli vahşi kedilerin evcil kedilerle doğal melezlenmesi sonucu oluşmuştur.

Maine Coon kedi yavruları her renkte sevimli

Bu devler, en büyük evcil kediler arasındadır. Yedi kilogramlık bir kedi, cins için normdur; kediler genellikle biraz daha küçüktür. Ancak çok daha büyük bireylerle de karşılaşılır - bazı kısırlaştırılmış kediler on beş, hatta on sekiz kilogram ağırlığa ulaşır. Ancak bu tür gerçekler, uygunsuz metabolizma ve obezite kadar devasa boyutlara tanıklık etmiyor.

Erkek Maine Coons kendilerinden çok daha büyüktür. Yetişkin bir hayvan için omuz yükseklik aralığı 25–41 cm'dir; vücut uzunluğu 120 cm'ye kadar olabilir, bunun 35–36 cm'si kuyruğa düşer).

Photoshop olsun veya olmasın, ancak kedi gerçekten büyük

Video: Maine'den "rakun"

bez Bebek

Ragdolls, geçen yüzyılın altmışlı yıllarından beri bir cins olarak biliniyor ve o zamandan beri bu alışılmadık cins, çok sayıda hayran kazandı. Gerçekten de, bir "paçavra" noktasına kadar nasıl rahatlanacağını bilen bu garip kedilere kayıtsız kalmak zordur. Cinsi eşleştirmek için adı da icat edildi: Ragdoll, İngilizceden "bez bebek" olarak çevrildi.

"Ragdoll" kelimenin tam anlamıyla "ragdoll" olarak çevrilir

Göründüğü kadar garip, cinsin kökeni hakkında güvenilir veri yoktur. Genel olarak kabul edilen versiyon, ragdoll'lerin üç iyi bilinen ırktan evrimleştiğini belirtir:

• Farsça;
• Angora;
• Burmalı.

Başka bir versiyona göre, hamile bir kedi, bir arabaya çarptıktan sonra kurtarılan türün atası oldu. Yavru kediler, tamamen rahatlama konusunda eşsiz bir yeteneğe sahip olan çöpünde doğdu.

Bez bebeğe genç yaşta iyi bakın - bu çok nazik ve etkilenebilir bir yaratıktır.

Bu riskler ve bez bebeklerin displazi ve kalp hastalığı eğilimi göz önüne alındığında, sahipler evcil hayvanlarına çok dikkat etmelidir. Bu komik kediler, sahiplerini dokunaklı bir şekilde severler ve özellikle etkilenebilirler. Kürkleri yumuşak, hoş, küçük düğümlüdür ve neredeyse dökülmez.

Video: Ragdoll bir ragdoll mu?

Chausie

Chausie (shawzie veya houseie) dünyadaki en büyük, nadir ve pahalı kedilerden biridir. Son zamanlarda Amerikalı yetiştiriciler tarafından yetiştirildi. Chausie yetiştiriciliği çok fazla pratik deneyim ve derin teorik bilgi gerektirir - bunu yalnızca profesyoneller yapabilir. Bu öncelikle Chausie sayısının azlığını ve yüksek fiyatını açıklıyor - bir yavru kedinin ortalama maliyeti on bin dolar.

Chausie'de ne kadar az vahşi kan, boyutları o kadar küçük

Cins, uluslararası felinoloji derneği TICA'da yalnızca 2013 yılında tescil edildi ve ardından sergilerde yeni bir cins statüsünde sunulma hakkını aldı.

Chausie yünü başka hiçbir cinsle karıştırılamaz

Chausie'nin ceketi tamamen benzersizdir: kısa, elastik, parlak ve çok kalın. Sadece üç renk standardına göre olabilir:

• tekir işaretli;
• işaretli gümüş;
• siyah.

Aynı zamanda, kulakların ve kuyruğun uçlarına her renk için sadece siyah izin verilir - bu yakışıklı adamın vahşi ebeveynininki gibi. Orman kedileri gibi Chausie de suyu sever, yüzer ve iyi dalış yapar, balıkları çok sever. Sadece doğal beslenme veya özel tahıl içermeyen yem onlar için uygundur - Chausie midesinin tahıl bileşeni sindiremez.

Ve bu banyoda neden balık yok?

Video: chausie - egzotik zeki ve güzel

Ragamuffin

Bu cins belki de büyük kedilerin en sevecenidir. Ragamuffin gerçek bir devdir, yetişkin bir kedinin normal ağırlığı sekiz ila dokuz kilogramdır. Erkeklerin omuzlarındaki büyüme kırk santimetre, dişi ise beş ila yedi santimetre daha düşük. Pençeler güçlü, kalın ve yüksektir. Kabarık kürk nedeniyle hayvan daha da hacimli görünüyor.

Amerikan cinsi resmen uluslararası olarak sadece 2011'in başlarında tanındı. Ragamuffin yetiştirmek için yetiştiriciler, melez kedilerle ragdoll'leri geçti.

Ragamuffin'in yünü yalvarıyor: vur beni!

Cins çok genç ve Avrupa'da popülerlik kazanmaya yeni başlıyor. Ne Rusya'da ne de Sovyet sonrası uzayın diğer ülkelerinde henüz ragamuffin yetiştiriciliği yapan hiçbir üreme fidanlığı yoktur. Bu sevimli cinsten bir bebek istiyorsanız, o zaman bir bebek ragamuffinin fiyatının beş yüz dolardan başladığı yurtdışında satın almanız gerekecek.

Video: Ragamuffin - dost canlısı bir dev

Sibirya kedileri

Sibirya cinsi, belki de açık alanlarımızda en popüler olanıydı, buna "çocukluktan bir kedi" denmesi tesadüf değil. Kedi kabarık mı? Dolayısıyla, Sibirya, - yakın zamana kadar, özellikle felinolojik zorluklara dalmamış olanlar çok büyük bir şekilde inanıyorlardı. Ancak yaygın ve görünüşte iyi bilinen cinsin çok ama çok gizemli olduğu ortaya çıktı.

Sibirya kedisi - felinolojimizin gizemi

Bir orman hayvanının acımasız imajını aktaran Sibirya ırkında bugün gördüğümüz bu çalışmanın en güzel meyveleri:

• ağır tip;
• güçlü omurga;
• hacimli göğüs;
• güçlü yuvarlak pençeler;
• geniş kulak seti;
• gözlerin oval şekli;
• mükemmel ceket - kalın ve uzun.

Sibiryalılar o kadar çok renk çeşitliliğine sahiptir ki, diğer türlerin çoğu kıskanabilir, ancak en çok "orman" renkleri takdir edilmektedir. Tüm bu harika makaleler büyük boyutlarla tamamlanmaktadır - bir kedinin ortalama ağırlığı sekiz kilogramdır. Kediler daha zariftir, en fazla altı - yedi kilogramdır. Yetişkin bir hayvanın pençeleri çok güçlüdür, ancak kısadır ve kuyruk dahil vücut uzunluğu doksan santimetreye ulaşır.

Sibirya kedisi güç ve zarafeti uyumlu bir şekilde birleştirir

Video: gerçek bir Sibirya - çocukluktan bir kedi

Norveç ormanı

Norveç Orman Kedisi sadece İskandinavlar arasında evrensel bir favori değil; parlak, karizmatik hayvan dünya çapında popülerlik kazandı ve tanınmayı hak etti. İnsan, bu yerli ırkın yaratılmasında hiçbir rol oynamadı ve yetiştiricilerin tüm çabaları, Wegie veya Scottkat adlarıyla da bilinen Norveç ormanının en iyi özelliklerini korumaya ve geliştirmeye yönelik.

Norveçliler, türün ilk temsilcilerinin o kadar şiddetli olduğunu ve kafeslerde tutulmaları gerektiğini söylüyorlar.

Vahşi bir ormandan gelen vahşi bir hayvan, uzun zamandır insan konutlarına geldi ve kemirgenlere karşı mücadelede ve hasatın güvenliğinde özenle ona yardım etti. Sevrlerin zorlu koşulları, bu kedinin hem eşsiz görünümünü hem de güçlü karakterini şekillendirmiştir. Bununla birlikte, uzun yıllar boyunca insanların yanında yaşarken, Norveçlinin vahşi doğası gözle görülür şekilde yumuşadı.

Norveçlilerin vücudunun büyüklüğü ve oranları Sibiryalılara benzer, ancak tarihsel anavatanlarında daha büyük bireyler de var - bireysel erkekler on iki kilograma ve vücut uzunluğunda (kuyruk dahil) neredeyse bir metreye ulaşıyor.

Vahşi renk, Norveçliler arasında en popüler olmaya devam ediyor

Güvenilir, güçlü kemiklere ve sağlıklı eklemlere sahipler, bu maalesef büyük kediler arasında nadir görülen bir durumdur. Ve bu, Norveç ormanının çok büyük olmasına ve bazen 10 kilograma kadar çok ağır örnekler olmasına rağmen. Kedinin boyutu, su itici özelliklere sahip, çok kalın ve uzun olan muhteşem kürkü nedeniyle görsel olarak artar. Renk paleti çok çeşitlidir, ancak en popüler olanı hala Norveç Orman Kedisinin görüntüsüne en iyi uyan vahşi renktir.

Yeni doğmuş bir Norveç kedisinin bile çok kalın ve güzel bir kürkü vardır.

Video: Norveç kedisi dairenizde bir orman sakini

Büyük ırkların karakteristik özellikleri

Kediler çok zeki hayvanlardır ve büyük ırkların temsilcileri, onların güçlerinin ve etkileyici boyutlarının çok iyi farkındadır. Bu nedenle, daha az insan korumasına ihtiyaç duyarlar, kendinden emin ve kendi kendine yeterli davranırlar. Elbette, her cinsin kendi "aile" davranışsal nitelikleri vardır:

• savanalar ve chausie vahşi bir canavarın doğasını gösterebilir;
• Maine Coons heybetli ve yardımseverdir;
• Sibirya ve Norveç kedileri bağımsızdır ve kendi kendine yeterlidir;
• ragamuffins ve ragdolls bir kişiye sevgiyle bağlıdır.

Ancak her halükarda, ırkı önemseyen sorumlu bir yetiştiricinin temel görevlerinden biri, böyle bir ıslah çalışması stratejisidir, böylece bunun sonucu, insanlara karşı toleranslı hayvanların üretilmesidir.

Büyük kedileri tutmak için gerekenler

Daha büyük ırklardan bir yavru kedi sahibi olmaya karar verirseniz, sorunların çıkabileceği gerçeğine hazırlıklı olun ve en azından bazılarından kaçınmaya çalışın. Bu aşamadaki asıl görev, güçlü bir ruhu ve iyi bir kalıtımı olan sağlıklı ve agresif olmayan bir hayvan seçmektir. Elbette bu bir piyango ve en sorumlu yetiştirici bile her bebeğin geleceğini kesin olarak tahmin edemeyecektir.

Bir arkadaş seçerken hata yapma

Ancak, gelecekteki mal sahibi, riskleri en aza indirmek için tüm olasılıkları kullanmalıdır:

1. Rastgele kişilerden veya İnternet'teki bir reklamdan "sevimli" bir bebek satın almayın - önce türün özellikleri ve sorunları hakkında mümkün olduğunca çok şey öğrenin.
2. Size sunulan yavru kedinin ebeveyn çizgilerini takip etmeye çalışın, her şeyden önce sağlık için - İnternet, soylu hayvanlar hakkında bu tür birçok bilgi verir.
3. Bebeğin anne-babalarının ve yavrularının hangi koşullarda tutulduğunu ve hangi fiziksel formda olduklarını öğrenin.
4. Bir hayvanı uzaktan satın alırsanız, bir uzmanla sadece fotoğrafına değil, aynı zamanda bir videosuna bakın, yavru kedinin nasıl hareket ettiğine dair çevrimiçi bir yayın ayarlamasını isteyin - bu, bilgili bir kişiye çok şey söyleyebilir.
5. Yetiştiriciden, ebeveyn çiftinin cinse özgü büyük genetik hastalıklar için testlerini göstermesini isteyin.
6. Saygın bir fidanlıkta bir evcil hayvan satın alın ve yetiştiriciye bir sözleşme hazırlamasını teklif edin - bu, yüksek cins bir hayvan edinmenin modern standardıdır.

Bakım nasıl

İyi kalıtım ve uygun yetiştirme, hayvanınızın sağlığının temel bileşenleridir ve bu, öncelikle büyük ırklar için geçerlidir. Ne yazık ki, büyük evcil kedilerin ebeveyn soylarının çoğu, aşağıdakilerin en yaygın olduğu genetik hastalıklara yatkınlık nedeniyle ağırlaşmaktadır:

• kalça ve dirsek eklemlerinin displazisi;
• kardiyovasküler sistem sorunları;
• gastrointestinal sistemin yetersiz çalışması;
• boşaltım sisteminin rahatsızlıkları ve ürolitiyazis eğilimi.

Evcil hayvanınız için önleyici tıbbi muayeneler düzenli olmalıdır

Bebeğiniz taşındıktan sonra adapte olur olmaz - yeni bir yere ve yeni sahiplere alışır, onunla önleyici bir muayene için bir veterinere gittiğinizden ve en azından temel testleri geçtiğinizden emin olun. Bu, evcil hayvanınızı yetiştirirken ve büyütürken nelere özellikle dikkat etmeniz gerektiğini, gerekirse sağlığını nasıl koruyacağınızı belirlemeye yardımcı olacaktır.

Büyük kediler için iyi egzersiz hayati önem taşır

Büyük bir kedinin çok fazla alana ihtiyacı vardır, gerginlik ve egzersiz eksikliği onun için kategorik olarak kontrendikedir. Evde yeterli alan ve koşul yoksa, evcil hayvanınızı bir koşum takımına alıştırın ve yürüyüşe çıkın. Büyük kediler genellikle köpekler gibi tasma ile zevkle yürürler ve mal sahibiyle uzun yürüyüşlere çıkmaya hazırdır - onları düzenli yapın, bu da size fayda sağlayacaktır.

Nasıl beslenir

Büyük ırkların genç sığırları normal kedilerden daha uzun büyür ve oluşur. Hayvanın tam kaydı ve olgunlaşması yalnızca üç yıl sonra ve bazı durumlarda - örneğin savanalarda ve Maine Coons'ta - hatta daha sonra dört veya beş yıl sonra gerçekleşir. Yetkili beslenme organizasyonu, dengeli bir diyet özellikle çocukluk ve ergenlik döneminde önemlidir.

Sağlıklı bir hayvanın özel bir diyete ihtiyacı yoktur, ancak devler için yiyecek bölümleri orta büyüklükteki bir kedinin yaklaşık bir buçuk katı olmalıdır. Büyük yetişkin kediler günde üç kez ve yavru kediler beş kez beslenmelidir. Sahibi hazır yem yemeye meyilliyse, yalnızca büyük ırklar için ve yüksek protein içeriğine sahip seçenekleri seçmeniz gerekir.

Protein, büyük bir kedinin diyetinin temelidir

Doğal mama, özellikle yerli kediler için iyi bir çözümdür. En az yüzde yetmiş - yetişkin bir hayvan için günde üç yüz grama kadar - böyle bir diyet hayvansal kaynaklı proteinler olmalıdır:

• yağsız sığır eti veya dana eti;
• kümes hayvanları (ördek hariç);
• tavşan veya nutria (karaciğer ve kalp);
• deniz balığı - haşlanmış daha iyidir;
• yumurta - tercihen bıldırcın;
• az yağlı süt ürünleri.

Ana protein menüsüne ek olarak, hayvan az miktarda iyi haşlanmış tahıllar (karabuğday ve pirinç), sebzeler ve dozlanmış rafine edilmemiş bitkisel yağ almalıdır. Diyetin doğru yapısı için, belirli bir hayvanın cinsine ve bireysel özelliklerine bağlı olarak yetiştirici veya veterinerden ayrıntılı öneriler almak gerekir.

Masanızdaki ikramlar kediniz için iyi değil

Her cinsin kedisi için kesin bir tabu, ustanın masasından, özellikle aşağıdaki ürünlerden gelen yiyeceklerdir:

• taze fırın;
• herhangi bir tatlı ve şekerleme;
• yağlı ve baharatlı yiyecekler;
• füme etler;
• baklagil yemekleri;
• narenciye.

Veteriner hekimler tarafından karışık yemekler tavsiye edilmemektedir. Dondurularak kurutulmuş yemlerden doğal yemlere geçerken, günde birden fazla ürün verilmemeli ve hayvan tarafından nasıl algılandığını dikkatle izlemelidir: iyi sindirilip sindirilmediği, alerjiye neden olup olmadığı. Ürün uygun değilse, onu evcil hayvanınızın menüsünden çıkarmak daha iyidir. Özel olarak yetiştirilmiş yeşil çim formundaki bir vitamin takviyesi zarar vermez - kediler mideyi temizlemek için isteyerek bayram ederler.

Bütün kediler biraz otoburdur

Sahip incelemeleri

Büyük kedi, evde büyük bir zevktir. Ancak hem onunla hem de sizinle rahatça yaşamak için, mal sahibi böyle harika bir evcil hayvanın ortaya çıkması için önceden hazırlanmalı ve onun için gerekli tüm koşulları yaratmalıdır. Çok zor değil ama son derece ilginç ve eğitici.