Bir Kedi Veya Kedi Neden Ağızdan Salya Akıyor (su Kadar Berrak Su Dahil): Salya Akmasının Nedenleri, Ne Yapılacağı Ve Tedavi Edilmesinin Gerekli Olup Olmadığı

2024 Yazar: Bailey Albertson | [email protected]. Son düzenleme: 2023-12-17 13:06

Bir kedide salya akıntısı: bir semptoma neden olabilir

Kedilerde salya akması hem normal bir fizyolojik reaksiyon hem de ölümcül bir enfeksiyon belirtisi olarak ortaya çıkabilir. Sahibinin belirli bir durumda doğru hareket edebilmesi için, bu belirtiye neden olabilecek nedenleri araştırması gerekir.

İçerik

• 1 Kedilerde salya akmasının belirtileri

• 2 Artan tükürük salgısının normal olduğu koşullar

  2.1 Video: Kedilerde Salya Akmasının Nedenleri

• 3 Hastalığın bir belirtisi olarak hipersalivasyon

  • 3.1 Acil olarak veterinerinize başvurmanız gerektiğinde
  • 3.2 Tükürük salgısı nasıl azaltılır

• 4 Hipersalivasyonun önlenmesi

  4.1 Video: kedi salyası - ne yapmalı

Kedilerde salya akıntısı belirtileri

Hipersalivasyon (ptyalizm) - artan tükürük üretimi. Kedilerde hem tehlike arz etmeyen hem de bir veterinerin müdahalesini gerektirmeyen fizyolojik nedenlerle ya da patolojik bir durumun gelişimini gösteren nedenlerle ortaya çıkabilir. İkincisi bulaşıcı olmayabilir - etrafındaki insanların ve hayvanların sağlığına tehdit oluşturmayabilir veya tehlikeli olabilir.

Artmış tükürük, aşağıdaki semptomlarla ifade edilebilir:

• tükürük kedinin ağzından dışarı akar ve yere damlar;
• kedinin çenesi ve pençeleri tükürük ile ıslanır;
• kedi sürekli tükürüğü yutar;
• kedi ağzını çeşitli nesnelere sürüyor;
• kedi genellikle kürkünü yıkamaya ve yalamaya başlar;
• Tüylerin tükürük ile yapışması nedeniyle yün üzerinde "buz sarkıtları" oluşur;
• kedinin yakın zamanda bulunduğu yerlerde ıslak noktalar kalır;

• dil ağızdan düşer.

  

  Bir kedide salya akması, değişen derecelerde yoğunlukta olabilir.

Tükürük salgısının normal olduğu durumlar

Tükürük üretiminin artmasının fizyolojik bir norm olduğu durumlar vardır:

• mizaçlı kedilerde salya, sevgili bir sahiple, örneğin sfenkslerle iletişime neden olabilir;
• yiyecek beklerken, ayrıca görünüşü ve kokusu;
• Stres altında - ve kaynağı mal sahibi için açık olmayabilir (yeni bir kişinin görünümü, çevrede bir hayvan, çevrede bir değişiklik, bir veteriner kliniğine ziyaret), kedi zamanla gergin bir şekilde kendini yalarken kedi değişikliklere alıştıkça salya akması geçer;
• kedi hap alırsa, acı tadı ve tatsız bir tat, tükürük üretimini artırabilir;
• yabancı cisimler, büyük yiyecek parçaları kedinin ağzına sıkıştığında, kedi endişeli olabilir, pençeleriyle kendine yardım etme çabası;

• 3 ila 6 ay arasında büyüyen kedilerde diş çıkarırken;

  

  Yavru kedilerde diş değiştirme döneminde hipersalivasyon normal kabul edilir.

• tahriş edici maddeler ağza girdiğinde, bunlar, bitki yaprakları ve oyun oynayan bir kedi tarafından yenen böcekleri içerebilir;
• ulaşımda hareket hastalığı sırasında.

Video: kedilerde salya akmasının nedenleri

Hastalığın bir belirtisi olarak hipersalivasyon

Hipersalivasyon hem ağız boşluğu hastalıklarında hem de sistemik patolojilerde görülebilir. Tükürük salgısındaki artış, aşağıdaki ağız boşluğu hastalıklarından kaynaklanır:

• Diş eti iltihabı, başlangıçta bir veya daha fazla dişin yakınında mukoza zarına yayılan diş eti bölgesinde iltihaplı bir süreçtir. Uzun süreli diş eti iltihabı ile iltihaplanma süreci periodonsiyumun etkilenmesine ve diş kaybına neden olabilir. Görsel olarak patoloji, bazen pürülan veya fibrinöz membranlarla diş etlerinin kızarıklık alanları olarak tanımlanır, bölgesel lenf düğümleri büyütülebilir - submandibular veya parotis, kedi huzursuz davranır, katı yiyecekleri reddetmek mümkündür.

  

  Diş eti iltihabı - diş etlerinde iltihaplanma, hastalık periodontite dönüşebilir ve diş kaybına neden olabilir

• Stomatit, kedilerde ağız mukozasının yaygın bir iltihaplanmasıdır. İltihaplanma alanları sadece diş etlerini kapsamaz, ülserleşme mümkündür. Kedilerde stomatitin başlangıcı genellikle otoimmün bir yapıdadır ve tükürük salgılamasıyla birlikte görülen patoloji tipiktir. Ayrıca stomatit, belirgin bir ağrı sendromu ile karakterizedir, kedi yiyecekleri reddeder ve çok kilo verir.
• Diş apsesi - diş kökü bölgesinde cüruflu bir boşluğun ortaya çıkması, genellikle diş eti iltihabının arka planında, diş minesinde hasarın yanı sıra, köklerin çıkıntısında doku bütünlüğünün ihlallerinde ortaya çıkar. diş.

• Mukosel (tükürük bezinin kisti) - tükrük bezi hasar gördüğünde oluşur, örneğin, sıkışmış küçük bir kemik veya bezin kanalında oluşan küçük bir taş, sialolith. Bu durumda bezin doku ve kanallarında aşırı tükürük birikimi olur. Tükürük, sindirim enzimleri içerdiğinden ve ayrıca dokuları daha da tahriş eden alkali bir reaksiyona sahip olduğundan, organın duvarlarına içeriden bastırır ve enflamatuar bir granülomatöz süreç oluşumu ile çevredeki dokulara nüfuz eder. Mukosel, tükürük bezinin çıkıntısında bulunan bir kedinin ağzında bir kitle gibi görünür.

  

  Mukosel ile birlikte tükürük kanallarına veya bezlerine zarar verdikten sonra deri altında tükürük birikir (kistler oluşur)

Tükürük salgılayan bulaşıcı olmayan yaygın hastalıklar:

• Trikobezoarların oluşumu - kedinin sindirim sisteminde yaladı yün topaklarının birikmesiyle, yiyeceklerin bağırsaklardan geçişinin ihlal edilmesine yol açan tükürük refleks olarak gerçekleşir. Genellikle durum, hayvandaki deri değiştirme dönemiyle çakışır. Trichobezoars ayrıca görünür:

  • iştah azalması veya beslenmeyi tamamen reddetme;
  • artan susuzluk;
  • mide içeriğindeki kıl yumaklarının yetersizliği;
  • şişkinlik;
  • kabızlık, dışkı tutma;
  • dışkı kütlelerindeki yün toplarının içeriği.

• Zehirlenme. Çoğu zaman tükürük zehirlenmesine şunlar neden olur:

  • zehirli bitkileri yemek;
  • kemirgenlerle savaşmak için tasarlanmış zehirlerle zehirlenme;
  • kedileri kürkten yalarken pire ve kenelerden tedavi etmek için müstahzarlar;
  • kediyi koku ve tat ile çeken ilaçları yemek;
  • endüstriyel kimyasallar ve ev kimyasalları bir kedinin kürküyle temas halinde ve ardından onu yalayarak;
  • kalitesiz, ekşimiş, kötü bozulmuş yem;
  • cıva tuzları.
• Alerjik reaksiyon, bir alerjen kedinin ağzına girdiğinde tükürük salgısında artış olurken kaşıntı, kızarıklık ve diğer aşırı duyarlılık semptomları ortaya çıkabilir.
• Karaciğer veya böbrek hastalığının neden olduğu metabolik bozukluklar. Aynı zamanda, tükürük salgısının belirtileri, diyetin ihlali ve ayrıca altta yatan hastalığın alevlenmesiyle artar.
• Baş ve boyunda lokalize tümör lezyonları, genellikle kedilerde lenfomalar.

Tükürük salgısının eşlik ettiği bulaşıcı hastalıklar (enfeksiyonlar, enfestasyonlar):

• Büyük helmintik istilalar.
• Kedi viral lösemi, sindirim ve solunum sistemlerinin mukoza zarlarında ikincil floranın neden olduğu karmaşık enflamatuar reaksiyonların oluşumu ile kedilerin bağışıklık sisteminin viral baskılanması ile karakterizedir. Tedaviye dirençli stomatit ve diş eti iltihabı gelişir ve bu da tükürük salgısına neden olur.

• Ağız mukozasında hasarın eşlik ettiği diğer bulaşıcı hastalıklar, örneğin kalisivirüs enfeksiyonu, aşağıdakilerle karakterize edilir:

  • oral mukozanın ülseratif lezyonları;
  • ateş;
  • üst solunum yolu lezyonları - öksürük, hapşırma, burun akıntısı;
  • konjunktivit;
  • akciğer iltihaplanması.

• Kuduz, salyaların akmasının en tehlikeli nedenidir. Buna neden olan faktör, enfekte hayvanın tükürük bezlerinde kuduz virüsünün çoğalmasıdır. Kuduz şüphesi varsa, kedi acilen izole edilmeli ve temas eden tüm kişiler enfeksiyonun immünoprofilaksisine başlamalıdır. Teşhis doğrulanırsa, kedi kurtarılmayacaktır. Hayvanın tek koruması zamanında aşılamadır. Hastalıkla birlikte, tükürük salgılaması ile eşzamanlı olarak aşağıdaki semptomlar gözlenir:

  • alışılmış uyaranlara yetersiz tepkiler: korku, saldırganlık;
  • periyodik konvülsiyonlar;
  • su dökülme veya sıçrama sesinin yanı sıra görünümü ile ağırlaştırılmış hidrofobi;
  • yenmeyen şeyler yiyen kedi;
  • sesin tınısını değiştirmek;

  • parezi ve felç, kedinin yürüyüşünde ve alışılmış hareketlerinde değişikliklere yol açar.

    

    Kuduz ile, kedi bol miktarda salya akıyor

• Aujeszky hastalığı (psödorabiler) aynı zamanda kedilerin çiğ domuz eti yediklerinde kaptıkları ölümcül bulaşıcı bir hastalıktır. Hastalık kediden kediye veya kediden insana bulaşmaz. Etken madde, nadir görülen ancak kedilerin çok duyarlı olduğu bir virüstür. Bu hastalıkta, kuduzda olduğu gibi, merkezi sinir sistemi, bol tükürük eşliğinde pürülan olmayan ensefalit gelişiminden etkilenir. Hastalığın gelişimi kuduzdan daha hızlıdır. Ayrıca karakteristik:

  • hızlı kilo kaybı;
  • ciltte şiddetli kaşıntı;
  • kedinin tamamen hareketsiz kalmasıyla parezi ve felç oluşumu;
  • klinik belirtilerin başlamasından sonraki 12-48 saat içinde ölüm.

Veteriner hekime acilen başvurmanız gerektiğinde

Doktora gitmenin sinyali, kedide arka plana karşı bol miktarda salya akmasıdır:

• zamanın yanı sıra çevresel koşullar ile bağlantı eksikliği;
• objektif bir nedenin olmaması;
• farklı bölümlerde ayrılmış farklı hacimlerde tükürük;
• dinamikleri güçlendirmek;
• paroksismal doğa ve her seferinde tükürük bir buçuk saatten fazla sürer;
• diğer semptomların varlığı.

Hipersalivasyonun nedenleri açık değilse ve başka semptomlar varsa, veterinere acele etmelisiniz.

Tükürük salgısı nasıl azaltılır

Tükürük salgısının azaltılması, buna neden olan altta yatan neden ortadan kaldırıldığında mümkündür. En kolay ortadan kaldırılan etkenler, eldiven takıldıktan sonra dikkatle incelenmesi gereken kedinin ağzındaki yabancı cisimlerdir. Tükürük salgısının nedenini bağımsız olarak tespit etmek ve ortadan kaldırmak mümkün değilse, hayvan muayene için bir veteriner kliniğine götürülmelidir. Kediyi muayene ettikten sonra doktor şunları yazabilir:

• Diş kökleri bölgesinde apse ve granülomların varlığını netleştirmek için kafatasının röntgeni;
• inflamasyon veya tümör tarafından değiştirilen doku biyopsisi;
• genel kan analizi;
• artan tükürük salgısının metabolik nedenlerini dışlamak için biyokimyasal kan testi;
• Göğüs röntgeni;
• Yabancı cisimleri, tümörleri tespit etmek için karın boşluğunun ve yemek borusunun röntgeni;
• helmintik istila için dışkı analizi.

Ana tanı konulduktan sonra, doktor tedavi önerecek ve hastalığın ortadan kaldırılmasıyla tükürük normalleşecektir.

Hipersalivasyonun önlenmesi

Hipersalivasyonun önlenmesine yönelik önlemler olarak, buna neden olan koşulların önlenmesi dikkate alınmalıdır:

• kediyi, keskin kemikler ve tükrük bezine zarar verebilecek diğer maddeler ve çiğ domuz eti içermeyen kaliteli yiyeceklerle beslemek;

• bir kedinin erken yaştan itibaren muayenesini, dişlerini fırçalamayı ve ayrıca dili içeren ağız boşluğunun normal bir tuvaletine alışması;

  

  Önemli koruyucu önlemlerden biri ağız hijyeninin sağlanmasıdır.

• ev kimyasallarının, ilaçların ve diğer toksik maddelerin kediye kapalı bir yerde saklanması;
• kedinin kürkünden pire ve kenelere karşı korunmak için müstahzarların yalamasının önlenmesi (bunun için, yalama için erişilemeyen yerlere, daha sık hayvanın solucanlarına uygulanır);
• kedinin ev bitkileri yemesini önlemek;
• yıllık kuduz aşısı;
• solucanlardan bir kedinin düzenli (üç ayda bir) tedavisi;

• uzun tüylü bir kediyi taramak, deri değiştirme sırasında Maltpastasını beslemek;

  

  Maltpasta, kedinin sindirim sistemindeki tüy yumaklarının giderilmesine yardımcı olur

• veterinerin düzenli önleyici muayeneleri;
• Zamanla hastalığın en erken belirtilerini fark etmek için evcil hayvana özenli tutum.

Video: kedi salyası - ne yapmalı

Hipersalivasyon, hem normal bir kedinin duygusal veya yemek uyaranına tepkisi hem de kuduz gibi özellikle tehlikeli bir enfeksiyon olan bir dizi patolojik durumun semptomudur. Hipersalivasyonun nedenini değerlendirmek için büyük önem taşıyan, meydana geldiği koşullar ve ayrıca ek semptomların varlığı açısından kedinin genel durumunu değerlendirmektir. Çoğu zaman, tükürük, bir kedinin ağzında yabancı cisim veya ağız boşluğunun gelişmekte olan bir patolojisi ile ortaya çıkar ve bu, muayene sırasında kolayca teşhis edilir. Nedeni belirlemek mümkün değilse, kedinin bir veteriner kliniğinde özel bir muayeneye ihtiyacı vardır. Semptomu hipersalivasyon olan altta yatan hastalık ortadan kaldırıldığında tükürük normalleşir. Önleyici tedbirler, kedinize uygun bakımı ve sağlığına dikkat etmeyi içerir.