Ahududu çeşitleri Brusvyana: Tanımı Ve özellikleri, Avantajları Ve Dezavantajları, Dikim Ve Bakım özellikleri + Fotoğraflar Ve Yorumlar

2024 Yazar: Bailey Albertson | [email protected]. Son düzenleme: 2024-01-17 22:44

Malina Brusvyana: Bahçede ağaca benzer bir güzellik yetiştiriyoruz

Ahududu Brusvyana aromatik, sağlıklı ve lezzetli meyveleriyle tanınan bahçıvanlar arasında popüler bir çeşittir. Yaz başında bolca çilekle kaplı güçlü ağaç benzeri çalıları nedeniyle seçilmiştir. Ancak yetiştiriciliğin istenen sonucu vermesi için bitkinin dikim ve bakım kurallarına dikkat etmeniz gerekir.

İçerik

• 1 Brusvyana ahududuların tanımı ve ayırt edici özellikleri

  1.1 Video: kültüre genel bakış

• 2 Avantajlar ve dezavantajlar

  2.1 Tablo: Çeşitliliğin güçlü ve zayıf yönleri

• 3 İniş özellikleri

  3.1 Video: ahududu ekiminin özellikleri

• 4 Bitki bakımı

  • 4.1 Sulama
  • 4.2 Tablo: ahududu sulama özellikleri
  • 4.3 Üst pansuman
  • 4.4 Tablo: üst pansuman sırası
  • 4.5 Kırpma
  • 4.6 Kışa hazırlık

• 5 Potansiyel hastalıklar ve zararlılar

  • 5.1 Tablo: Kültürel Hastalıklar
  • 5.2 Fotoğraf Galerisi: Çeşitlere Özgü Hastalıklar
  • 5.3 Tablo: ahududu zararlıları
  • 5.4 Fotoğraf: ekinleri enfekte eden böcekler
• Hasat için 6 İpucu
• Bahçıvanların 7 Yorumları

Brusvyana ahududuların tanımı ve ayırt edici özellikleri

Brusvyana, yerli seçimin remontant bir çeşididir

Brusvyana, remontant çeşitlere ait bir yerli üreme ahudududur. Bu, mahsulün çift meyve vermesi anlamına gelir: meyveler bir önceki yılın dallarında ve genç sürgünlerde olgunlaşır.

Çeşitliliğin karakteristik özellikleri aşağıdaki gibidir:

1. Çalı uzun, ağaca benzer, 2-2,5 m'ye ulaşır Bitki çok dallıdır, gövdeleri birkaç dikenle kaplıdır.
2. Sürgünler 4 cm kalınlığındadır, bu nedenle meyvelerin ağırlığı altında bükülmezler, bu da bir kafes takma ihtiyacını ortadan kaldırır. Sürgünler tüm uzunluk boyunca meyvelerle kaplıdır.
3. Yaprakları iri, yeşil renkli, kabartma yüzeylidir.
4. Çeşitliliğin bir özelliği, ağırlığı 15 g'a ulaşabilen meyvelerin boyutudur, ancak ortalama ağırlık 7-9 g arasında değişir.
5. Yoğun etli ve tatlı-ekşi tadı olan mor renkli meyveler, konik uzun bir şekle sahiptir. Tadım puanı 5 üzerinden 3,9 puan.

Remontant çeşitleri arasında, Brusvyana en yüksek verimli çeşitlerden biri olarak kabul edilir. Aynı zamanda uzun vadeli meyve verme gibi karakteristik bir özelliğe sahiptir. İlk hasat haziran ayında, sezon sonu ise ilk donda alınabilir.

Video: kültüre genel bakış

Avantajlar ve dezavantajlar

Brusvyana, bol miktarda ağır meyveler verir, ancak tadı gözle görülür bir ekşime sahiptir.

Bu ahududu, önemli sayıda olumlu özelliğe sahiptir. Ama bazı dezavantajları var. Bu yönleri daha ayrıntılı olarak ele alalım.

Tablo: çeşitliliğin güçlü ve zayıf yönleri

Faydaları	Dezavantajları
Büyük meyve büyüklüğü	Bitki çoğalmasını zorlaştıran kötü yedek sürgün oluşumu
Birkaç artış	Tatların hava durumuna bağlılığı
Jartiyere gerek yok
Yüksek verim (6 kg'a kadar)
Meyvenin yoğun yapısı, taşıma sırasında bütünlüğünü korumanızı sağlar
Onarılabilirlik
Ahududu böceği ve sivrisinekten zarar görmez
İklim koşullarına iddiasızlık

İniş özellikleri

Ahududu, rüzgardan korunan güneşli bir yere ekilir.

Ahududu ekimi ile ilgili çalışmaların Nisan ayında (böbrek oluşumunun başlamasından önce) veya Ekim ayında yapılması mümkündür. Brusvyana, çeşitli iklim bölgelerinde yetiştirilir. Dikim zamanı hava şartlarına göre seçilmelidir. Sonbaharda havanın oldukça sıcak olduğu ılıman güney iklimine sahip bölgelerde işlem bu dönemde yapılmalıdır. Don başlangıcından önce, bitki kök salmaya başlayacak ve gelecek sezon aktif olarak gelişmeye başlayacak.

Güney iklime sahip bölgelerde bahar sıcaktır. Böyle bir alandaki fideler, tomurcuklarını köklenmeden önce açar, bu yüzden iyi kök salmazlar. İlkbaharda havanın nemli geçtiği kuzey bölgelerde. Bu sayede fideler iyi kök salmaktadır. Ve sonbaharda ekilen bitkiler genellikle hafifçe donar.

İniş sahası için gereksinimler aşağıdaki gibidir:

1. Bir site seçerken, güneş ışığında ahududu ihtiyacının yüksek olduğunu dikkate almalısınız. Birkaç çalı dikmeyi planlıyorsanız, onları kuzeyden güneye veya kuzey-doğudan güney-batıya yerleştirmeniz önerilir. Bu, bitkiye gerekli aydınlatmayı sağlayacaktır.
2. Ahududuların rüzgardan korunması gerekir.
3. Toprak hafif tınlı veya kumlu tınlı olabilir.
4. Bitki zayıf asidik bir ortamda iyi gelişir, bu nedenle yüksek asitlik seviyesinde (pH 7'nin üzerinde) toprağa 1 m2 başına 400-500 gr kireç eklemek gerekir.
5. Ahududu fazla nemi sevmez, bu nedenle yüzeyden 1–1,5 m derinlikte yer altı suları için bir yer seçerler.

Özel bir fidanlıkta fide satın almak daha iyidir

Bahçe fidanlıklarında fidan satın alınması tavsiye edilir. Daha iyi kök aldığı için kısa saplı, yaklaşık 20 cm yüksekliğinde ve 1 cm kalınlığında bir bitki seçilmesi önerilir. Kaliteli malzeme sürgün tabanında 3-4 tomurcuk ve gelişmiş bir nemli kök sistemine sahiptir. Sağlıklı bir bitkide deri altı doku yeşil renktedir.

Ahududu, hendek yöntemi veya klasik yöntem kullanılarak - deliklere ekilebilir

Brusvyan'ın ahududularını çalı veya hendek yöntemi kullanarak ekebilirsiniz:

1. İlk versiyonda çalılar, aralarında 1 m mesafe bırakılarak 40 cm derinliğinde ve 50 cm genişliğinde çukurlara yerleştirilir ve sıralar her 1,5 m'de bir yerleştirilir.
2. İkinci durumda, benzer parametrelere karşılık gelmesi gereken hendekler kazılır. Ancak tabana yaklaşık 20 cm yüksekliğinde "besin yastığı" denilen şey serilir, verimli toprak (1: 1 oranında), bitki artıkları veya ağaç dalları ile çürümüş gübre olabilir. Böyle bir besin tabakasının görevi, bahçede büyümesinin ilk yıllarında ahududu kök sistemini ayrıştırmak, beslemek ve ısıtmaktır. En iyi etki için, üstüne yaklaşık 10 cm toprak dökülür, bu da genç fideleri çürüyen katmanla doğrudan temastan koruyacaktır.

Bu çalışmalar önceden yapılır: ekim sonbaharda planlanıyorsa bir ay boyunca ve ilkbahar ekimi sırasında sonbaharda.

Dikim işlemi şu şekilde gerçekleştirilir:

1. Üst toprak tabakası çıkarılır ve 30 gr potasyum sülfat, 20 gr süperfosfat ve 15 kg kompost kütlesi veya humus ile iyice karıştırılır.
2. Bu bileşim bir girintiye dökülür, ardından oraya bir fide yerleştirilir. Kök boğazı yüzey ile aynı seviyede olmalıdır.
3. Daha sonra çukur, bitkiyi hafifçe sallayan bir besin karışımı ile kaplanır. Bu, boşlukların oluşmasını önlemeye yardımcı olacaktır.
4. Sonuç olarak çalılar bitki başına 5 litre su oranında sulanır.
5. Fidelerin üzeri 5 cm kalınlığında malç tabakası ile kapatılır.

Video: ahududu ekiminin özellikleri

Bitki bakımı

Ahududu, yetiştirme koşulları için zorlu bir üründür, bu nedenle her aşamaya dikkat edilmelidir: sulama, budama, besleme, dondan korunma. Bu tür önlemlerin doğru şekilde uygulanması, bitkiyi hastalıkların saldırısından koruyacak ve aynı zamanda istikrarlı meyve vermeyi sağlayacaktır.

Sulama

Ahududu bakımı için zamanında sulama bir ön şarttır.

Ahududu, toprağı kurutan ürünlerdir. Nem eksikliği verimi olumsuz etkilediği gibi bitkinin gelişimini de yavaşlatır. Toprağı, kök tabanı seviyesine kadar 30 cm derinliğe kadar nemlendirin. Çalılardan 30-40 cm açılmış oluklarda sulama yapılır. İşlemin tamamlanmasının ardından delikler doldurulur ve koridorlarda gevşetme yapılır. Ağustos ayının ikinci yarısından itibaren sulama durdurulur. Bu süre zarfında bitkinin odunu oluşur ve nem akışı zayıf sürgünlerin olgunlaşmasına neden olur.

Tablo: ahududu sulama özellikleri

Zaman	Bitki başına su oranı
Mayıs'ın üçüncü on yılında	Çalı başına 5 l
Haziran ayında iki kez
Temmuz ayında iki sulama
Ağustos başlarında
Ekim ayının ikinci yarısında

Üst giyim

Ahududu, lezzetli ve büyük meyveler oluşturmak için besin maddelerine ihtiyaç duyar

Sağlıklı ahududu yetiştirmek ve sürekli olarak iyi bir hasat almak için, çalıları zamanında gübrelemek gerekir. Üst pansuman her mevsim mineral ve organik bileşiklerle yapılmalıdır. Girişleri için, çalıdan 30 cm mesafede 20 cm derinliğinde delikler hazırlamanız gerekir.

Tablo: üst pansuman sırası

Başvuru dönemi	Besin formülasyonları
İlkbaharda kar eridikten sonra	1 m başına 10 g üre 2
Temmuzda	2 yemek kaşığı. l. nitrophoski, 2 yemek kaşığı. l. 10 l su başına sodyum humat, tüketim - bitki başına 2 l
Ağustos'un son on yılında veya Eylül başında	2 yemek kaşığı. l. 10 litre su başına potasyum klorür ve süperfosfat; Manganez sülfat, 5 g, 1 m başına çinko sülfat 3 g 2; 50 gr süperfosfat, 1 m başına kül litre kutu 2

Budama

Budama, büyük meyveli ahududularda verimi artırır

Çalıların altında ve sıralar arasında yabani otlar oluştukça uzaklaştırılmalıdır. Ahududu için gerekli olan besin maddelerini topraktan emerek zararlıların ve hastalıkların yayılmasına da katkıda bulunurlar. Ekim ayında çalı budanır.

Remontant çeşitler için bu prosedürü uygulamak için iki seçenek vardır:

1. Yeni sezonda çift hasat elde etmek için sadece meyve veren iki yaşındaki dalları kaldırmanız gerekir. Nisan ayının başlamasıyla birlikte kış soğuğunun etkisinde kalan sürgünler kesilir. Gövdeler kısmen donmuşsa, sağlıklı bir tomurcuk yüksekliğine kadar kısaltılmalıdır. Mayıs ayında üst kısımlar 10-15 cm kesilir , bu işlem sonucunda meyveler daha geç olur ancak süresi uzar. Çalıda 5-7 güçlü sürgün bırakılır. Fazladan dallar kaldırılır. Dikim malzemesi olarak kullanılabilirler.
2. Sonbaharda tüm dallar yer seviyesine kısaltılırsa, gelecek yıl ahududu yalnızca bir ürün verir. Ancak bu yöntem, esas olarak sapları etkileyen enfeksiyonlardan, virüslerden ve zararlılardan kurtulmaya yardımcı olur. Ayrıca, bitki tüm enerjisini yalnızca bir hasat oluşumuna harcadığından, meyvelerin tadı daha büyük ve daha zengin olacaktır.

Kışa hazırlık

Çalıların dona rahatça dayanabilmesi için ahududular bağlanıp kış için örtülür.

Sonbaharda budama sırasında tüm sürgünler çıkarılırsa, ahududu kökleri sağlıklı ağaçlardan elde edilen bir saman, turba veya yapraklar tabakasıyla kaplanır. Kar düştüğünde, köklere kadar ısıtılarak bir örtü oluşturabilir. Sadece iki yaşındaki sapları budarken, kalan yıllık sürgünler zeminden 30 cm yükseklikte bağlanmalı ve bükülmelidir. Bu seviyede, ahududuların donmasını önleyecek karla kaplanacaklar.

Çalılar istenilen yüksekliğe eğilir ve bir kemer şeklinde birbirine bağlanır. Ancak bu, don başlamadan önce yapılmalıdır, çünkü o zamandan beri sürgünler esnekliğini kaybeder ve onları bükmeye çalışırken sık sık kırılır. Öncelikle, elinizi aşağıdan yukarıya doğru hareket ettirerek yapraklar tüm saplarından çıkarılmalıdır. Bu, böbreklerin korunmasına yardımcı olacaktır. Islandığında yapraklar onlarla temas eder ve çürümeye neden olur. Kış dönemi için ahududu hazırlamanın son aşamasında, çalılar bir film veya dokuma olmayan malzeme ile kaplanır.

Potansiyel hastalıklar ve zararlılar

Brusvyana çeşidinin meyveleri, ahududu sivrisineklerinden ve böceğinden etkilenmez, ancak kültürün bağışık olmadığı bir dizi başka talihsizlik vardır.

Tablo: kültüre özgü hastalıklar

Hastalıklar	Semptomlar	Bir bitkiyi restore etme yöntemleri	Önleme
Mor nokta	Bu mantar enfeksiyonu sapları, sapları, tomurcukları ve yaprakları enfekte eder. Hastalık kendini siyah noktalı leylak lekeleri şeklinde gösterir. Sürgünlerde çatlaklar oluşur, sonra kururlar.	Çiçek oluşumunun başlamasından iki hafta önce, bir Bordeaux sıvısı çözeltisi (kova su başına 10 g) veya Hom preparatı (40 g) ile püskürtülür.	Hasarlı gövdelerin çıkarılması. İnceltici çalılar.
Beyaz nokta	Saplarda ve yapraklarda daha sonra parlaklaşan kahverengi lekeler görülür, ancak kahverengi kenarlar kalır. Etkilenen alanlar siyah noktalarla kaplıdır. Kabuk çatlıyor.
Ülseratif nokta	Boyuna yöndeki sürgünlerde siyah oluşumlarla kaplı kahverengi bulanık noktalar oluşur. Meyveler küçülür ve lezzetini kaybeder.
Antraknoz	Saplarda mor bir kenarlıkla çevrili açık gri lekeler belirir. Etkilenen bölgelerdeki yapraklarda doku kurur ve düşer.	Sezon boyunca üç kez Homa solüsyonu püskürtme.	Sağlıklı çalılar dikmek için kullanın. Hastalıklı sapları budama. Düşen yaprakların imhası.
Pas, paslanma	İlkbaharda yaprakların dış kısmında sarı yastıklar oluşur. Yaz aylarında alt yüzeye yayılırlar, ancak aynı zamanda turuncu bir renk alırlar.	Hastalık belirtileri göründüğünde evde tedavi.	İniş düzenine uygunluk. Toprağın sistematik kazılması. Enfekte gövdelerin imhası.
Aşırı büyüme (çalılık)	Çalıların büyümesini yavaşlatmak. Meyvelerin tadının bozulması. Köklerde tümör oluşumlarının varlığı.	Hasta çalılar tedaviye cevap vermez. Hastalık komşu çalılara yayılıncaya kadar derhal sökülmeli ve yakılmalıdır.	Ahududuları 3-4 yıl içinde yeni bir yere nakletmek.

Fotoğraf galerisi: çeşitliliğin özelliği olan hastalıklar

Antraknoz yaprak dökülmesine neden olur

Beyaz nokta yapraklara ve gövdelere zarar verir

Aşırı büyüme, çalıyı tamamen bastırır

Mor nokta vururlar, çatlamalarına neden olur

Çukurlaşma çalıları zayıflatarak verimi düşürür

Tablo: ahududu zararlıları

Zararlılar	İşaretler	Savaşmanın yolları	Önleyici tedbirler
Filiz midge	Haşere, sürgünlerde safra varlığıyla tespit edilebilir - açık sarı renkli larvaların bulunduğu 2-3 cm büyüklüğünde oluşumlar.	Çiçeklenme aşamasının başlangıcından önce, çalıya% 0.6 emülsiyon% 10 Karbofos ile muamele edilir.	Larvalardan etkilenen sürgünlerin budanması ve yakılması.
Ahududu sineği	Dişiler, yumurtalarını gövdelerin üst kısmındaki yaprak koltuklarına yerleştirirler. Larvalar, sürgünlerin derisinin altındaki geçitleri kemirerek solmalarına ve ölmelerine yol açar. Haşere, sapların% 30'unu yok edebilir.	Tomurcuk oluşumu aşamasında% 0,9 Karbofos emülsiyonu kullanılır. Tomurcuklar şişmeden önce ve meyveler hasat edildikten sonra Fastak (kova suya 5 ml) püskürtülür.	Kuru sürgünlerin Mayıs veya Haziran aylarında çıkarılması ve yakılması. Toprağı sıralar arasında kazmak.
Ahududu bardağı	Böcekler, sürgünlerin dibindeki yumurtaları ayıklar. Ortaya çıkan tırtıllar, dışarıdan şişliklerle kaplı saplarda hareket eder. Etkilenen çalıların meyve vermesi azalır. Sürgünler kırılgan hale gelir.	Tomurcuk kırılmadan ve çiçeklenmeden önce, bitki Phosbecid ile muamele edilir (10 litre su için 1 ampul, norm çalı başına 1 litredir).	Budama meyve sapları. Mayıstan temmuz ayına kadar sıralar arasında ve çalıların altında toprağın gevşemesi.
Weevil	Haşereler yapraklarda delikler yiyor ve bu da tabakların kurumasına neden oluyor. Böcekler ayrıca pedinküllere de zarar verir, bu da çiçek kaybına neden olur. Larvaların aktivitesinin bir sonucu olarak tomurcuklar kurur.	Çiçeklenme aşamasının başlangıcı, Iskra'nın kullanımı (10 g her 100 tüketimi, l başına 10 m önce 2). Hasattan sonra Phosbecid ile muamele.	Düşen yaprakların imhası Toprağı kazmak.

Fotoğraf: kültürü etkileyen böcekler

Weevil tomurcukların kurumasına neden olur

Ahududu sineği meyvelere zarar verir

Ahududu cam kavanoz üretkenliği engeller

Safra mayası atışı, çalıların gövdelerine zarar verir

Hasat ipuçları

Brusvyana boşluklar için idealdir: büyük, verimli ve ekşidir

Brusvyana ilk hasadı Haziran ayında verir. İkinci meyve verme ağustos ortalarında başlar ve dona kadar sürer. Bir çalıdan 4-6 kg elde edilir. Hasat sabahları kuru havalarda yapılmalıdır. Meyveler, yoğun etlerinden dolayı taşımaya oldukça dayanıklıdır. Taze meyveler buzdolabında 5-6 gün saklanır. Oda sıcaklığında 12-24 saat yatabilirler.

Depolamaya göndermeden önce meyveleri incelemeniz ve hasarlı olanları seçmeniz gerekir. Bu, mahsul boyunca çürümenin yayılmasını önlemeye yardımcı olacaktır. Brusvyana meyvelerinin evrensel bir amacı vardır. Şekerle öğütmeye uygundur. Bu formda, meyveler buzdolabında üç aya kadar saklanacaktır. Ayrıca meyveler fırında 60 ° C'de dondurulabilir veya kurutulabilir. Bu, raf ömrünü iki yıla kadar artıracaktır. Ayrıca meyvelerden kompostolar, jöleler, reçeller, reçeller hazırlanır ve taze olarak tüketilir.

Bahçıvanlar yorumları

Brusvyana'nın çeşidi, standart bakımla yüksek verim sağlar. Bu ahududu, çeşitli iklimlerde gelişebilir. Ancak güneş ışığı olmadığında meyveler ekşi hale gelir. Güçlü, kalın sürgünler ahududuları desteksiz yetiştirmenize izin verir ve düşük diklik hasat sürecini daha kolay ve daha keyifli hale getirir.